چکیده:
عرصه دیپلماسی در سطح جهان شاهد ورود ابزارهای تازه‌ای برای تعاملات دیپلماتیک است. بعبارتی ورود تکنولوژی بویژه تکنولوژی-های ارتباط جمعی همچون توئیتر، نوع تازه‌ای از روند دیپلماتیک را به نمایش گذاشته است. توئیتر به صحنه حمله، نقد و اظهارنظرهای فعالان و سیاستمداران به مسائل مختلف سیاسی و جهانی تبدیل شده که اثرات متقابلی را هم می‌گذارد. این نوع روش دیپلماسی با عنوان «تئودیپلماسی» بوجود آمده که تا اوایل سال ۲۰۱۹ تعداد 193 کشور رسمی عضو سازمان ملل متحد از این نوع در روند دیپلماتیک استفاده می‌کردند؛ در همین راستا این پژوهش به بررسی دیپلماسی توئیتری ریاست جمهوری ترامپ پرداخته است. پرسش اصلی این است که ترامپ چگونه و با چه روایتی دیپلماسی خود را در شبکه اجتماعی توئیتر عرضه می‌نماید؟ یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد قوانین و قراردادهای زبان دیپلماتیک نیازمند زبانی مودب، سازنده و مثبت، ملایم و مبهم است. زبان ترامپ در توییتر مودبانه، سازنده و مثبت و مبهم نیست، اگرچه اغلب غیرهیجانی است. برای پاسخ به پرسش‌های پژوهش و رسیدن به اهداف مورد نظر، از روش‌های دیجیتالی تحلیل محتوا و تحلیل گفتمان با دو تکنیک مقوله‌ای و ارزیابی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش مجموع توییت‌های صفحات توییتر رئیس جمهور آمریکا (ترامپ) در سال‌های 2017-2019 میلادی است.
The world of diplomacy is witnessing the introduction of new tools for diplomatic engagement. In other words, the introduction of technology, especially mass media technologies such as Twitter, has introduced a new type of diplomatic process. Twitter has become a scene of attack, criticism, and commentary by activists and politicians on a variety of political and global issues that have interactive effects. This type of diplomacy was developed by the name of "Twiplomacy" that by the beginning of the year, 193 UN member states had used this type of diplomatic process. That is, the politicians of the countries had a Twitter account. To this end, this study examines the Twitter diplomacy of the Trump presidency. The key question is how and with what narrative does Trump present his diplomacy on Twitter? To answer the research questions and achieve the desired goals, digital content analysis and discourse analysis with two techniques of categories and evaluation were used. The statistical population of this study is the sum of the tweets of the US President (Trump) Twitter pages in 2017-2019.
(
, 
, 
)
