چکیده:
تصویر واقعی بیگانگان- مغول و تاتار- در نفثه المصدور همراه با پیامد اعمال آنها نشان داده شده است. زبان و بیان زیدری، در نفثه المصدور، زبان و بیانی تصویرگرا و انگاره ساز است. تصویرگرایی و تصویرپردازی‌های او در نهایت همسویی و همسانی با مکتب ایماژیسم ساخته و پرداخته شده است. چنانکه بسامد بالا، تراکم چشمگیر، ماهیت، هدف از آفرینش و شیوه‌ی کاربست تصویر در نثر شاعرانه‌ی زیدری در تطابق کامل به آرای ایماژیست‌هاست، افزون بر آن، صراحت تند، فشردگی، کوتاهی و ایجاز، همچنین، عینی، واقعی و طبیعی بودن تصویر از ویژگی‌های اصلی نثر زیدری است. تصاویر او تنوع موضوعی بسیاری دارند، از این رو، انگاره‌های برآمده از علم صرف و نحو، فقه، کلام، نجوم، دیوان محاسبات و استیفا، منطق، پزشکی، و حتی بازی نرد و ورزش فکری شطرنج در نفثه المصدور دیده می‌شود. زیدری متن را به خدمت تصویر درمی‌آورد، به همین دلیل امکانات و آرایه‌های ادبی بدیع لفظی (سجع، تضمین المزدوج، انواع جناس، موازنه، تکرار، سیاق الاعداد، واج‌آرایی، حروفگرایی و ...)، بدیع معنوی (ایهام، ایهام تناسب، استخدام، تضاد، ایهام تضاد، پارادوکس، تلمیح، ارسال المثل، تضمین، و ...) و بیان (تشبیه، استعاره، مجاز، کنایه و ...) را به شیوه‌ای به کار می‌گیرد که آنها یا مقدمه‌ای برای شکل‌گیری تصویرند، یا بخشی از فرآیند تصویر سازی می‌شوند و یا خود، تصویر سازند.
The real image of the aliens-Mongol and Tatar-is shown in the al-Nasrud al-Nusrat with the consequence of their actions. The language and expression of Zaidari, in the prophethood of al-Mustavir, is a language and expression that is illustrative and imaginative. His portrayalism and portraiture have, in the end, been aligned with the School of Immigration. As the high frequency, the significant density, the nature, purpose of the creation and manner of applying the image in Zaidari's poetic prose is in full compliance with the ideas of the Imagists, in addition, the sharpness, compactness, shortness and irony, as well as the objective, real and natural nature of the image of The main features of Zaidari's prose are. His pictures have a variety of subject matter, hence the notions of spelling, syntax, jurisprudence, theology, astronomy, the court of computation and stypha, logic, medicine, and even the intellectual game of chess in al-Mussudur al-Nusiddi are seen. Zaidari portrays the text to the image of the image, therefore the features and verbal literary arrays (algebra, guarantee of almonds, types of punishment, balancing, repetition, phrasal form, phonemes, phrases, etc.), spiritual innovations (eg, Hires, contrasts, contradictions, paradoxes, tlmayhs, proverbs, guarantees, ...), and expression (likeness, metaphor, permissible, indecent, etc.) in a manner in which they are either an introduction to the formation of the image, Either part of the process of imaging or self-image.
خلاصه ماشینی:
» (جونز، ١٣٧١: ٨٢) ١-٣- پيشينۀ تحقيق در بيشــتر کتاب هايي که به منظور معرفي، شــرح و تبيين مکاتب ادبي- هنري نوشــته شــده اند مطالب ارزنده اي درباره ي شـناخت ايماژيسم بازتاب داده شده است که از آن ميان ميتوان به کتاب هايي همچون «مکتب هاي ادبي» نوشــته ي رضــا ســيدحســيني، «مکتب هاي ادبي جهان » نوشــته مريم حســيني، «فرهنگ اصــطلاحات ادبي» نوشــته ي ســيما داد، «پيشــدرآمدي بر نظريه ي ادبي» نوشــته ي تري ايگلتون و با ترجمه عباس مخبر و مقالاتي مانند «مروري بر ايماژيســم » نوشــته ي پيتر جونز و با ترجمۀ احمد ميرعلايي ، اشــاره کرد.
مطابق مشــاهدات نگارندگان و مقالاتي که برشــمرديم ، غالب نويســندگان با نگرشــي ســاختاري و زيباييشـناسـانه درباره ي اين کتاب نوشتته اند؛ اما در هيچ کدام از آن ها، آن چنان که بايد به نقش تصوير در بيان انگاره ســاز زيدري توجه نشــده اســت و از تصــور تصــويري بيگانگان در نفثه المصــدور به ويژه با رويکرد ايماژيستي، سخني به ميان نيامده است .
» (زيدري، ١٣٨٥: ٢) اين در حالي اســت که نوشــته ي زيدري با قصــد بيان ماجراي حمله ي مغول و فرجام کار جلال الدين خوارزمشـــاه به نگارش درآمده و ماهيت تاريخي- داســـتاني دارد؛ اما چنان که ميبينيم ، چندان خبري از گزارش و توضيح نيست و زبان و بيان زيدري نه تنها متکي و برآمده از تصوير که برساخته و شکل گرفته از تصـوير اسـت .
» (زيدري، ١٣٨٥: ٩٤و٩٥) مونتاز موازي تصاويري از اين دست ، ترفندي است که در جاي جاي نفثه المصدور مورد توجه نويسنده قرار گرفته اسـت .
(
, 
, 
)
