چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین شنا هنگام صبح و عصر بر ضربان قلب، فشار خون و توان
هوازی دختران زیر ١٠ سال بود. بدین منظور ٢٤ تن به طور تصادفی در دو گروه تمرین شنای صبح به
مدت ١٢ جلسه، ٦٠ دقیقه ای بین ساعات ٩ تا ١٠ و گروه تمرین عصر بین ساعات ١٥ تا ١٦ قرار
گرفتند. متغیرهای پژوهش شامل؛ ضربان قلب، فشار خون سیستولیک، دیاستولیک و توان هوازی بود.
تمامی این متغیرها در دو نوبت پیش و پس از جلسه های تمرین اندازه گیری شد. برای محاسبه توان
هوازی پیش و پس از تمرینها، آزمون یک مایل صورت گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل یافته های
پژوهش از آزمون های آماری t مستقل و وابسته و برای بررسی طبیعی بودن توزیع دادهها از آزمون
کالموگروف - اسمیرنوف استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که ١٢ جلسه تمرین شنا بر تغییرات
ضربان قلب، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و توان هوازی گروه های تمرین صبح و عصر تفاوت
معنا داری ندارد همچنین ١٢جلسه تمرین شنا بر تغییرات پیش آزمون و پس آزمون فشار خون
سیستولیک و توان هوازی با تفاوت معناداری همراه است؛ اما تفاوت معناداری در تغییرات پیش آزمون و
پس آزمون فشار خون دیاستولیک و ضربان قلب وجود ندارد؛ لذا یافته های پژوهش پیشنهاد می کند
که دختران زیر ١٠ سال می توانند از ١٢ جلسه تمرین شنا به منظور افزایش فشار خون سیستولیک و
افزایش توان هوازی استفاده کنند.
خلاصه ماشینی:
يکي از دلايلي که مي تواند همسو نبودن نتايج اين دو مطالعه را توضيح دهد به آمادگي بدني و نوع تمرين و جنسيت مربوط مي شود؛ به طوري که در مطالعه حاضر تمرين شنا براي دختران زير ١٠ سال مبتدي تجويز شده است ؛ با اين وجود در مطالعه رهنما و همکاران ، تمرين شنا براي پسران نوجوان منتخب کشوري بوده است که ميانگين ضربان قلب در عصر به طور معنا داري بيشتر از صبح بود (٥).
يکي از دلايل همسو نبودن نتايج اين دو مطالعه ناشي از شدت تمرين و نوع تمرين است ، به طوري که در مطالعه حاضر تمرين شنا تجويز شده و در مطالعه محبي و همکاران ، آزمودني ها در آزمون هاي مقاومتي فعاليت داشته اند که فشار خون سيستوليک در آزمون هاي مختلف طي ٦٠ دقيقه استراحت نسبت به پيش از فعاليت به طور معني داري کاهش يافته است .
مي تواند يکي از دلايل همسو نبودن نتايج اين دو مطالعه را توضيح دهد ناشي از شدت تمرين و نوع تمرين است ؛ به طوري که در مطالعه حاضر تمرين شنا تجويز شده و در مطالعه کاشف آزمون بيشينه بروس را به اجرا در آوردند که در فشار خون سيستوليک بين گروه ها تفاوت معناداري مشاهده نشد.
(2010) The Effects of Exercise Training on Maximum Aerobic Capacity, Resting Heart Rate, Blood Pressure And Anthropometric Variables of Postmenopausal Women With Breast Cancer.