چکیده:
با همهگیری کرونا، بسیاری از دولتها با بده- بستان میان سلامت و اقتصاد مواجه شدهاند. این مطالعه بر مبنای جدول داده-ستانده سال 1390 و استفاده از روش حذف فرضی به محاسبه اثرات مستقیم و غیرمستقیم حذف 10 گروه فعالیت اقتصادی بر ستاده کل اقتصاد ایران میپردازد. نتایج نشان میدهد، حذف فعالیتهای حملونقل عمومی مسافر، مرغداری و تولید پوشاک بیشترین کاهش را در تولید ناخالص داخلی ایران ایجاد خواهند کرد. به علاوه، حذف مجموعه فعالیتهای تامین جا، خدمات تور و آژانسهای مسافرتی و فعالیتهای مربوط به غذا و آشامیدنی به عنوان نماینده بخش گردشگری میتواند نزدیک به یک درصد تولید کل را کاهش دهد. همهگیری کرونا تنها از مسیر فعالیتهای دهگانه مورد بررسی در این مطالعه میتواند 5/ 6 درصد ستاده کل اقتصاد ایران را تحت تاثیر قرار دهد. میزان کاهش واقعی ستاده کل، علاوه بر شدت سیاستهای فاصلهگذاری اجتماعی و تعطیلی فعالیتها، به وضعیت رشد سایر بخشها نیز بستگی خواهد داشت.
Many governments face a trade-off between health and economy during the coronavirus pandemic. Social distancing and lockdown caused decline in gross domestic product of coronavirus affected countries. In this study, by using the input-output table of 2011, the hypothetical extraction method is used to extract 10 selected economic activities hypothetically from economic system and examine the direct and indirect effect of this extraction on Iran’s gross output. Results show that extraction of passenger transport, aviculture and clothing sectors result in the greatest reductions in gross domestic product. Furthermore, extraction of accommodation services, travel agency and tour operator activities and foodservice industry as representative of the tourism sector is able to reduce total output by almost one percent. Considering these ten selected sectors, 6.5 percent of Iran’s total economic output would be impacted by coronavirus outbreak.
خلاصه ماشینی:
پيامدهاي شيوع کرونا براي اقتصاد ايران ، به واسطه همزماني وقوع اين شوک با سال هاي سخت تحريم هاي اقتصادي، ممکن است اثر فزاينده پيدا کنند و اثرات مستقيم و غيرمستقيم ياد شده را تشديد کنند؛ به ويژه اينکه طي سال هاي اخير خروج آمريکا از برجام منجر به تحريم هاي شديد نفتي و محدوديت هاي مالي و تجاري شده و اقتصاد ايران را با شوک هاي برون زاي نسبتا قابل توجهي مواجه کرده است ، چنانکه نه تنها توليد کشور در سال هاي ١٣٩٧ و ١٣٩٨ به ترتيب رشدهاي منفي ٥/٤ و منفي ٦/٥ درصدي را تجربه کرده است ، بلکه تشکيل سرمايه ثابت ناخالص کشور که به نوعي نشان دهنده تحولات موجودي سرمايه اقتصاد خواهد بود در دو سال مشابه به ترتيب رشدهاي منفي ١٢/٣ و منفي ٥/٩ داشته است (گزارش بانک مرکزي از تحولات اقتصادي ايران در بخش واقعي ، ١٣٩٩: ٦-١).
بنابراين در اين مطالعه براي بررسي پيامدهاي 1 همه گيري ويروس کرونا بر توليد ناخالص داخلي ايران از روش حذف فرضي استراسرت که بر پايه جداول داده -ستانده استوار است ، استفاده خواهد شد.
به منظور اينکه درک بهتري از تبعات شيوع ويروس کرونا براي توليد کشور داشته باشيم ، لازم است اثر حذف اين گروه فعاليت ها که به واسطه سياست هاي فاصله گذاري اجتماعي فعاليت آنها محدود و يا تعطيل شده اند، بررسي شود.
در اين راستا با استفاده از روش حذف فرضي استراسرت (١٩٦٨) و محاسبه اثرات مستقيم و غيرمستقيم حذف کامل مبادلات واسطه اي يک بخش بر کاهش توليد کل اقتصاد، تأثير حذف فعاليت هاي اقتصادي ١٠ گانه آسيب پذير از ويروس کرونا بر اقتصاد نمايان ميشود.