اثرات دو ماه تمرینات تناوبی شدید و مکمل‌دهی کافئین بر بیان پروتئین‌های Beclin-1 و Bcl-2در میوکارد موش‌های صحرایی نر دیابتی نوع دو مقاله

زمینه: سازوکارهای مهاری و فعال‌کنندۀ مداخلاتی همچون تمرینات تناوبی شدید و تجویز کافئین بر مسیرهای اصلی مرگ برنامه‌ریزی شدۀ سلولی (آپوپتوز و اتوفاژی) به خوبی درک نشده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی آثار تمرین تناوبی شدید به همراه تجویز کافئین بر بیان پروتئین‌های Beclin-1و Bcl-2 در میوکارد قلبی موش‌های صحرایی نر دیابتی نوع دو انجام شد. روش‌پژوهش: در مطالعه‌ ‌تجربی حاضر، 50 سر موش صحرایی نر سفید نژاد ویستار با دامنۀ سنی 3-2 ماه به‌طور تصادفی در 5 گروه 10 سری شامل: کنترل سالم (C)، کنترل دیابتی (D)، دیابتی تمرین کرده (D+T)، دیابتی دریافت کننده کافئین (D+CA) و دیابتی تمرین- کافئین (D+T+CA) تقسیم شدند. برای بررسی بیان پروتئین‌های‎ عضلۀ قلبی (Bcl-2/Beclin-1) از روش وسترن بلات استفاده شد. یافته‌ها: میزان بیان پروتئین Beclin-1 نسبت به B-Actin، در گروه D؛ 201%، گروه D+CA؛ 215% و در گروه D+CA+T؛ 199% بیشتر از گروه C بود (001/0=P). میزان بیان پروتئین Bcl-2 در گروه‌های تجربی در مقایسه با گروه C به‌طور معنی‌داری کمتر بود (001/0=P، 83/73=F). بطوری‌که، میزان بیان این پروتئین در گروه D نسبت به گروه C به‌طور معنی‌داری در حدود 37 درصد کمتر بود (001/0=P). در حالی‌که میزان بیان پروتئین Bcl-2 در گروه‌ D+CA و گروه D+T+CA به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه C به‌‌ترتیب به میزان 64 و 70 درصد کمتر بود (001/0=P). نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر این است که انجام تمرینات تناوبی شدید در تعدیل بیان بیش از حد شاخص اتوفاژیکی Beclin-1و بهبود بیان شاخص ضدآپوپتوزی Bcl-2اثرگذار است. درحالی‌که، مکمل کافئین به تنهایی و به همراه تمرین تناوبی شدید در تعدیل پروتئین اتوفاژیکی و بهبود پروتئین ضدآپوپتوزی مؤثر نبود.

Aim: Inhibitory and activating mechanisms of interventions such as high intensity interval training and caffeine administration on major pathways of programmed cell death (apoptosis and autophagy) are not well understood. The aim of present study was to evaluate the effects of high-intensity interval training along with caffeine administration on Beclin-1 and Bcl-2 proteins expression in myocardium muscle of type 2 diabetic male rats. Methods: In the present experimental study, 50 male white Wistar rats with an age range of 2-3 months were randomly divided into 5 groups of 10 rats in each group: Healthy control (C), Diabetic control (D), Diabetic with Training (D+T), Diabetic with Caffeine treatment (D+CA), Diabetic with Training and Caffeine treatment (D+T+CA). Western blot analysis was used to evaluate the cardiac muscle proteins (Bcl-2/Beclin-1). Results: The protein expression level of Beclin-1 was more than the C group, in D group; 201%, D+CA group; 215% and in D+CA+T group; 199% in compared to B-Actin (P=0.001). The Bcl-2 protein expression level in the experimental groups were significantly lower in comparison to the C group (P=0.001, F=73.83). As the expression level of this protein was significantly lower at around 37% in the D group compared to the C group (P=0.001). Whereas the Bcl-2 protein expression levels was significantly lower in the D+CA group and D+T+CA group compared to the C group at about 64 and 70 percent, respectively (P=0.001). Conclusion: The results indicate that performed high-intensity interval training is effective in modulating the overexpression of Beclin-1 autophagic index and improving expression of Bcl-2 anti-apoptotic index. However, caffeine supplementation alone and along with high-intensity interval training were not effective in modulating of autophagic protein and improving anti-apoptotic protein.