آثار عقد ضمان بر اطراف عقد ضمان در حقوق ایران با تأکید بر رویه قضائی مقاله

چکیده:ضمان در لغت به معنی قبول کردن، پذیرفتن و برعهده گرفتن وام دیگری و در اصطلاح ملزم شدن به اینستکه هرگاه کسی به عهد خود وفا نکرد از عهده خسارات او برآید. ضمان در اصطلاح حقوقی در دو معنای اعم و اخص بکار می‌رود. ضمان به معنی اخص عبارت است از تعهد به مالی که در ذمه دیگری قرار دارد. ضمان به معنی اعم عبارت است از این که شخصی دین دیگری را تعهد کند و یا این که تعهد کند که شخص مدیون را بر طبق مقرر حاضر کند. در این تحقیق، ضمن بررسی ضمان، زمان رجوع ضامن به مضمون عنه در دو مرحله قبل و بعد از اداء دین، در حقوق موضوعه ایران(مدنی و تجارت) و فقه مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق بصورت توصیفی-تحلیلی و کتابخانه ای است که شامل مجموعه روشهایی با هدف توصیف شرایط و پدیده های بررسی شده می باشد.