چکیده:
هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 12 هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان ژنهای DRP1, MFN2 و OPA1 در عضلۀ قلبی رتهای نر ویستار دیابتی نوع 2 بود. بدینمنظور 20 سر رت 10 هفتهای (با میانگین وزن 20±220 گرم) بهصورت تصادفی به 2 گروه 10 تایی کنترل دیابتی و دیابتی با تمرین تناوبی شدید تقسیم شدند. برنامۀ تمرینی به مدت 12 هفته و هفتهای 5 جلسه با مدت و سرعت مشخص اجرا شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرینی، عضلۀ بطن قلب حیوانات از بطن جهت آزمایشهای ژنتیک جدا شد. نتایج پژوهش با استفاده از آزمون T مستقل (P≤0.05) تجزیهوتحلیل شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در بیان ژن MFN2 میان گروههای کنترل دیابتی و دیابتی تمرینی وجود نداشت (337/ 0=P)، اما 12 هفته تمرین به افزایش معنادار بیان ژن پروتئینهای DRP1 (P=0.001) و OPA1 (P=0.001) در رتهای دیابتی منجر شد. بهطور کلی میتوان گفت که تمرین ورزشی تناوبی شدید ممکن است بیان ژنهای مربوط به پویایی میتوکندریایی را در بیماری دیابت بهطور مثبتی تنظیم کند.
The aim of this study was to investigate the effect of 12 weeks of high intensity interval training (HIIT) on gene expression of DRP1, MFN2 and OPA1 in cardiac muscle of type 2 diabetic male Wistar rats. Therefore, 20 rats (age: 10 weeks old and mean weight: 220±20 g) were divided randomly into 2 groups: diabetic control (n=10) and diabetic HIIT (n=10). The training protocol was performed for 12 weeks, 5 days a week with specific duration and intensity. 48 hours after the last training session, ventricular cardiac samples were obtained for further genetic experiments. Independent t test was used for data analysis (P≤0.05). The results showed no significant difference in MFN2 gene expression between diabetic control and diabetic HIIT groups (P=0.337). But 12 weeks of training significantly increased gene expression of DRP1 (P=0.001) and OPA1 (P=0.001) proteins in diabetic rats. It can be generally stated that HIIT may positively regulate gene expression of mitochondrial dynamics in diabetes.
خلاصه ماشینی:
استاد تمام دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران، تهران، ایران چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر ١٢ هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان ژنهای MFN٢ ,DRP١ و OPA١ در عضلۀ قلبی رتهای نر ویستار دیابتی نوع ٢ بود.
نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در بیان ژن MFN٢ میان گروههای کنترل دیابتی و دیابتی تمرینی وجود نداشت (٠٣٣٧=P)، اما ١٢ هفته تمرین به افزایش معنادار بیان ژن پروتئین های DRP١ (٠٠٠١=P) و OPA١ (٠٠٠١=P) در رتهای دیابتی منجر شد.
بنابراین با توجه به مغایر و محدود بودن مطالعات در این زمینه ، مطالعۀ حاضر در نظر داشت که تغییرات ناشی از تمرین تناوبی را بر بیان ژنهای MFN٢، OPA١ و DRP١ در میوکارد قلبی رتهای دیابتی نوع ٢ بررسی کند.
پروتکل گروه تمرینی تناوبی شدید ( مدت زمان کل =٣٠، مدت زمان وهله تمرین =١ دقیقه ، مدت زمان استراحت فعال=٢ دقیقه ) (به تصویر صفحه رجوع شود) نتایج و یافته های تحقیق در جدول ٢ اختلاف میانگین و خطای استاندارد دو گروه دیابتی و دیابتی تمرینی نشان داده شده است .
ممکن است شدت تمرین HIIT برای بیماران دیابتی بسیار زیاد باشد که به تولید بیش از حد گونه های اکسیژن واکنشی، استرس اکسیداتیو و افزایش فرایند شکافت و آپوپتوز منجر شود.
Response of mitochondrial fusion and fission protein gene expression to exercise in rat skeletal muscle.
Exercise Training Decreases Activation of the Mitochondrial Fission Protein Dynamin-Related Protein-1 in Insulin Resistant Human Skeletal Muscle.