چکیده:
در این پژوهش به پیش‌بینی نقش کیفیت رابطه بر اساس صمیمیت زناشویی و سلامت خانوادۀ اصلی پرداخته شده است. این مطالعه توصیفی و از نوع همبستگی و جامعۀ پژوهش عبارت بود از زنان و مردان متاهل شهر تهران در بازۀ زمانی 1396ـ1395 که 250 نفر آنان به شیوۀ نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب شدند و اطلاعات با استفاده از پرسشنامه‌های صمیمیت زناشویی والکر و تامپسون (1983)، سلامت خانوادۀ اصلی هاشتات و همکاران (1985) و رابطه با خانوادۀ همسر چراغی (1393) جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان آزمون شد؛ نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سلامت خانوادۀ اصلی و صمیمیت زناشویی با کیفیت رابطه با خانوادۀ همسر، رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد (05/0> P). همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که صمیمیت زناشویی و سلامت خانوادۀ اصلی توان تبیین 26 درصد از کیفیت رابطه با خانوادۀ همسر را دارد (01/0>p) و در شکل‌گیری کیفیت رابطه با خانوادۀ همسر، صمیمیت زناشویی و سلامت خانوادۀ اصلی نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند بنابراین لزوم توجه بیشتر به این عوامل در تحکیم خانوادۀ اهمیت بنیادی دارد.
The necessity of identifying the factors affecting the quality of the relationship with the spouse's family has always been of interest to the family's specialists. The present study was designed to predict the role of quality of relationship based on marital intimacy and main family health. This research was a descriptive-correlational study. The study population consisted of married women and men in Tehran during the period of 2016-17, 250 of them were selected by sampling method. Data were collected using Marital Intimacy questionnaire (Walker & Thompson, 1983) The Health of The Main Family (Yeshtat and others, 1985), the Relationship With The Wife's Family (Cheraghi, 1393), were collected. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and inter regression analysis. The results of Pearson correlation coefficient showed that there is a positive and significant relationship between the family's main health and marital intimacy with the quality of the relationship with the spouse's family(P<0/01). Also, the results of regression analysis showed that marital intimacy and family health can explain 26% of the quality of the relationship with the spouse's family. in forming the quality of the relationship with the spouse's family, marital intimacy, and the family's primary health, plays a very important role. Therefore, the need for more attention to these factors in the consolidation of the family is fundamental.
خلاصه ماشینی:
این مطالعه توصیفی و از نوع همبستگی و جامعۀ پژوهش عبارت بود از زنان و مردان متأهل شهر تهران در بازۀ زمانی 1396ـ1395 که 250 نفر آنان به شیوۀ نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب شدند و اطلاعات با استفاده از پرسشنامه‌های صمیمیت زناشویی والکر و تامپسون (1983)، سلامت خانوادۀ اصلی هاشتات و همکاران (1985) و رابطه با خانوادۀ همسر چراغی (1393) جمع‌آوری شد.
داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان آزمون شد؛ نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سلامت خانوادۀ اصلی و صمیمیت زناشویی با کیفیت رابطه با خانوادۀ همسر، رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد (05/0> P).
همچنین تحقیقات بسیاری که برای بررسی عوامل مؤثر بر طلاق انجام گرفته، ارتباط نامناسب با خانوادۀ همسر را یکی از عوامل مهم فروپاشی کانون خانواده معرفی کرده‌اند (Qasemi & Etemadi, 2016; Khodadadi Sangde, Nazari, Ahmadi & Hassani, 2014; Cheraghi, 2014; Sadeghi, Mazaheri & Mootabi, 2013; Sadatiyan, Samani, Parsani, Vikrum & et al, 2014).
نتایج پژوهش‌های مختلف نشان می‌دهد که صمیمیت زناشویی با کیفیت زندگی زناشویی (Barzegar & Samani, 2016)، سازگاری خانوادگی (Beighi, Mohammadifar, Najafi & et al, 2016)، رضایت زناشویی (Miri & Najafi, 2017; Malek Asgar, Mootabi & Mazaheri, 2014)، رضایت جنسی (Besharat & Rafiezadeh, 2016)، کیفیت رابطه (Frost, 2012) و تمایز خود (Belyad, Nahidpoor, Azadi & et al, 2014) رابطۀ مثبت و معناداری دارد.
ابزار سنجش مقیاس سلامت خانوادۀ اصلی (Family of health Scale): این مقیاس را هوستاد، اندرسون، پیرسی، کوچران و فان (Havestadt, Anderson, Piercy, Cochran & Fine) در سال 1985 تهیه کردند.
(
, 
, 
)
