خلاصه ماشینی:
اما موضوعی که این ویروس به همه حکومت ها ،سازمان ها و مردم یاداور شد عدم قطعیت آینده و غیر قابل شناخت و تشخیص دقیق آینده است.
باید این واقعیت را پذیرفت که آینده بلند مدت غیر قابل شناخت و تشخیص است و مدیران باید بدانند که نوآوری مستمر و مداوم تنها رمز موفقیت در دنیای امروز است.
لذا با آینده نگری و یافتن روش های صحیح مقابله با بحران ها، شناخت دقیق فرصت ها و تهدیدها ، می توان از غافلگیر شدن نجات یافت و در سرنوشت آینده تاثیرگذار بود.
مدیران، کارکنان سازمان ها و همه افراد متفکر و تاثیرگذار در جامعه همچنان که به پیش می روند باید بیافرینند، خلق نمایند، ابداع کنند و مقصد خود را کشف نمایند.
بنابراین ایجاد شرایط بحرانی دلالت بر نوعی آینده نامشخص و باز دارد که هم می تواند مسیر اصلاح و بهبود در فردای بحران باشد و یا اینکه خود لایه ای بر لایه های بحران های قبلی جامعه و سازمان ها بیافزاید.
از این رو شناخت تجارب سازمان ها در مواجهه با بحران ها و چگونگی مواجهه با آن برای مدیران بعدی آن سازمان و سایر سازمان ها و افراد می تواند درس آموز باشد.
در شماره حاضر بخشی از تجارب سازمان ها در مواجهه با بحران کرونا، نحوه پاسخگویی به نیازهای تازه ایجاد شده و نتایج حاصل از روش های مختلف به کار گرفته شده آمده است .
امید است مطالعه این تجارب برای مدیران و کارکنان نظام اداری و همه علاقه مندان و پژوهشگران گرامی موثر واقع گردد.