چکیده:
هدف از این پژوهش مقایسه تأثیرپذیری تشویق آشکار و ناآشکار ایجاد شده توسط همسال مجازی بر حساسیت به پاداش و ریسکپذیری نوجوانان است. روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل نوجوانان دختر و پسر 13 تا 17سالهای که در سال تحصیلی 1399-1400 در دبیرستانی در شهر ساری مشغول به تحصیل بودند، بود. از جامعه مورد مطالعه 150 دختر و 150 پسر به شیوه هدفمند انتخاب و آزمون خطرپذیری بادکنکی (لجوئز و همکاران، 2002) را به تنهایی به اتمام رساندند. سپس آزمودنیها به صورت تصادفی در سه گروه ذیل قرار گرفتند و برای بار دوم این آزمون را به اتمام رساندند؛ ولی این بار با حضور مجازی یک همسال ناآشنا آزمون را انجام دادند. سه گروه مورد نظر شامل 1)موقعیت انگیزشی آشکار 2)موقعیت انگیزشی ناآشکار 3)گروه کنترل بودند. آزمودنیهایی که در دو گروه انگیزشی آشکار و تاآشکار بودند، همچنان که آزمون خطرپذیری بادکنکی را به انجام میرساندند در معرض موقعیت انگیزشی قرار گرفتند ولی گروه کنترل تحت هیچ مداخلهای قرار نگرفت. تحلیل دادهها به روش کوواریانس نشان داد همسالانی که در گروه انگیزشی ناآشکار بودند نسبت به گروه انگیزشی آشکار و کنترل، ریسکپذیری و حساسیت به پاداش بیشتری نشان دادند (05/0p). همچنین یافتهها نشان دادند تفاوت جنسیتی بین دو گروه ناآشکار و آشکار که تحت تأثیر جنسیت مورد بررسی قرار گرفته بود مشاهده نشد (05/0p). بنابراین به مشاوران مدارس پیشنهاد میشود که ریسکپذیری در دختران را دست کم نگیرند و مداخلات آموزشی با تمرکز بر تأثیر تشویق ناآشکار در برنامه نوجوانان گنجانده شود.
Studies have indicated that adolescents take more risks in the presence of their peers. This study aimed to examine the effect of passive and active (online) peer encouragement on adolescents' sensitivity to reward and risk-taking. One hundred fifty girls and one hundred fifty boys aged 13-17 participated in the experiment. First, the participants completed the Balloon Analogue Risk Task alone. Then, the participants were randomly assigned to one of the three groups: 1)Active peer encouragement group, 2)Passive peer encouragement group, 3)Control group and performed the BART again; however, this time, they performed the task with the presence of unfamiliar online peers. The participants in the passive and active groups performed the BART with their peers' presence. However, the participants in the control group performed the task with no presence of peers. Our findings demonstrated that passive but not active peer encouragement increased adolescents' risk-taking and sensitivity to reward (p0/05). Thus, girls' risk-taking should not be underestimated. Also, future interventions should focus on the influence of passive peer encouragement.
خلاصه ماشینی:
توضـيح اينکه منظور از همسـال با تشـويق آشـکار، موقعيتي اسـت که همسـال با 1- Crockett & Crouter 2- Hamilton, Martin, Osterman, Curtin & Matthews 3- Willoughby, Good, Adachi, Hamza & Tavenrnier 4- Figner & Weber 5- Gardner & Steinberg 6- Van Hemmel-Ruiter, de Jong, Ostafin & Wiers 7- Shaw, Stringaris, Nigg & Leibenluft 8- Peeters, Oldehinkel & Vollebergh 9 -Ventral Striatum 10-Nucleus Accumbens 11-Schreuders, Braams, Blankenstein, Peper, Guroglu & Crone 12-Telzer, Fuligni, Lieberman, Miernicki & Galvan 13-Silva, Patrianakos, Chei & Steinberg 14-Van Hoorn, Crone & Van Leijenhorst 15- Kobus 16- Harakeh & Boer رويش روان شناسي، سال ١٠، شماره ٦، شماره پياپي ٦٣، شهريور١٤٠٠ Rooyesh-e-Ravanshenasi Journal(RRJ),10(6), 2021 حضـور فعال خويش در موقعيت به طور آشـکار آزمودني را به ريسـک پذيري بالاتر تشـويق مي کند و همچنين همسـال با تشـويق ناآشـکار نيز موقعيتي اســت که همســال با حضــور غيرفعال خود در موقعيت مشــاهده گر رفتار همســال نوجوان اســت و تنها با اطلاعات دادن از نوجوانان ديگري که رفتارهاي پرخطر داشته اند، به صورت غيرمستقيم و ناآشکار نوجوان همسال را به سمت ريسک پذيري ميبرد.