چکیده:
زنا، رابطه نامشروع با شرایطی خاص میان مرد و زنی است که علقه زوجیت بین آنها وجود ندارد. زنا
بر چند نوع قابل تقسیم است، یکی از مصادیق زنا، زنای محصن و محصنه است، که عبارت است از
اینکه مرد زندار و زن شوهردار روابط نامشروع با شخص دیگری داشته باشند. در تحقق این نوع زنا
شرایط و کیفیتهای خاصی باید مورد توجه قرار گیرد، از جمله: شرایط احصان زن و مرد، البته در
وجود این شرایط در بین فقها اختلاف وجود دارد. این نوشتار در صدد بررسی شرایط احصان زن و
مرد در زنای محصنه است و به بیان اختلاف فقها در شرایط میپردازد.
خلاصه ماشینی:
يعني صفتي که باعث ميشود مرد و زن به سبب داشتن همسر، يا به خاطر داشتن حيا، خود را از بيعفتي حفظ کنند، و در معناي اسم فاعلي يعني، خود را از بيعفتي باز ميدارند و در معناي مفعولي آن به اين معنا است ؛ آنان به واسطه ي داشتن همسر، از بيعفتي بازداشته شده اند(ابن منظور،١٢٠/١٤١٤،١٣) شهيد اول در تعريف احصان ميگويد: احصان يعني مباشرت فرد بالغ عاقل با زني که مباشرت با او به عقد دائم يا ملک يمين ، ملک او است به طوري که صبح و شب ميتواند با او مباشرت کند.
احصان در مرد، عبارت است از نزديکي بالغ عاقل با همسر دائمي يا کنيز خود از از قُبُل و فراهم بودن زمينه ي اين عمل در هر صبح و شام (نجفي،١٤٠٤،٤١/ ٢٦٩) شهيد ثاني ميگويد: زن محصنه عبارت است از زن بالغ و عاقلي که شوهر دائم و بالغش او را در قبل به گونه اي وطي کرده باشد که موجب غسل شود.
و در احصان زن آزاد بودن شرط است و اينکه همسري دائمي داشته باشد که با او نزديکي کرده باشد اگر در اين حالت زنا کند و مرد زناکار بالغ باشد، آن زن سنگسار ميشود.
در احصان زن ، بلوغ مرد شرط است ، اگر با زن صغير زنا کند رجم نميشود(علامه ،١٧١/١٤١٠،٢، شهيد اول ،١٨٥/١٤١٠،٤) ابوبصير گويد: «از امام صادق عليه السلام دربارة پسر نابالغِ ده ساله اي که با زني زنا کند، سؤال شد: حضرت فرمود: پسر کمتر از حد، تازيانه ميخورد و زن ، حد کامل بر او جاري ميشود.