چکیده:
در بررسی هر پدیده اجتماعی از سه عنصر مهم بحث می شود: چیستی، چرایی و چگونگی. در چیستی سخن از تعریف و تحدید پدیده ی مد نظر به میان می آوریم، در چرایی به پیدایش یک پدیده پرداخته می شود و در چگونگی بر نحوه تکاملی متمرکز می شویم. با کنار هم قرار دادن این سه عنصر می توان به کارکرد یک پدیده ی اجتماعی پی برد. هدف نوشتار حاضر آن است تا پدیده جادو را به مثابه یکی از کهن ترین عناصر فرهنگ بشری، از دریچه این سه وجه بررسی و نگاهی کوتاه اما مفید به وجوه کارکردی آن داشته باشد.
خلاصه ماشینی:
چنانکه در مقاله حاضر بررسی خواهد شد، جادو به عنوان عنصری فرهنگی کارکرد مهمی در جامعه بشری داشته که این کارکرد چیزی جدا از روزمرگی موقعیت های اجتماعی انسان نبوده است.
2-مفهوم شناسی " Magic-Sorcery-Witchcraft" واژه مجیک 5 که جادو ترجمه شده خود از ریشه فارسی مغ 6 گرفته شده است (براتی، 1396؛ وبر،1920).
نکته ی مهم دیگر آن است که طبق باور آزانده ای ها ویتچکرفت روشی برای شر و بدی تلقی میشود که عمدتا به زنان و قدرت درونی آنان مربوط است در حالی که آنها گونه ی دیگری از جادو را باور دارند که معادل با همان سورسری است و این مرتبه از جادو را مرتبط با ابزار و شیوه های اکتسابی جادوگر میدانند که میتواند برای رسیدن به مقاصد خیر همچون درمان امراض به کار ببرد (آزادگان، 1386).
گروهی دیگر که شامل بخش قابل توجهی از روانشناس های جدید نیز می شوند، جادو را مرتبط با خرافات سرتاپا اشتباهی میدانند که ناشی از اشتباهات ذهنی و فکری بدویان و تمسک آنان به خیال و اوهام برای توجیه وقایع پیرامون دیدگاه خود بوده است؛ اما هیچکدام از این دیدگاه ها نمی تواند گستردگی، پیچیدگی و تحول پدیده جادو را در حالت اکمل و دقیق توضیح بدهد.