چکیده:
فرد انسان پدیده‌ای کلی است و جهان فراگیری از واقعیات اقتصادی، اجتماعی و جز آن او را احاطه کرده‌‌است. او از این جهان تأثیری همه‌جانبه می‌پذیرد و به سهم خود بر آن اثر می‌گذارد. این تأثیر متقابل همان رابطۀ دیالکتیکی است. یکی از جنبه‌های نگرش دیالکتیکی در عرصۀ هنر و اندیشه، نقش مسلّط پایگاه اقتصادی و اجتماعی در تکوین آثار عظیم هنری و ادبی است. وابستگی آثار بزرگ هنری و ادبی به زیربناهای اقتصادی و اجتماعی، واقعیتی انکارناپذیر است، هرچند این وابستگی بسیار پیچیده، غیرمستقیم و بامیانجی است و از استقلال نسبی اثر ادبی نمی‌کاهد. بر مبنای نگرش دیالکتیکی، هر مرحله از تاریخ اجتماعی با یک صورت بزرگ ادبی همراه است، رمان نیز صورت ادبی در عصر سرمایه‌داری است و با قهرمان مسأله‌دار یا پروبلماتیک توصیف می‌شود. این مقاله قصد پذیرش یا رد دیدگاه دیالکتیکی در ادبیات را ندارد و هدفش بررسی نقش رابطۀ دیالکتیکی در پیدایش تیپ‌های تازه در عرصۀ ادبیات است، حضور قهرمان پروبلماتیک در یک ارتباط طولی به خلق تیپ داغ‌خورده و تیپ دارای احساس کهتری می‌انجامد، یا به عبارتی می‌توان گفت خاستگاه تیپ داغ‌خورده و تیپ اسیر احساس کهتری در رمان معاصر، قهرمان پروبلماتیک است.
Individuality is a general phenomenon surrounded by a whole world of economic, social and other kinds of realities. An individual experiences a comprehensive effect from the world and affects it, in turn. The interaction is of a dialectical nature. An aspect of the dialectical attitude in the field of art and thought is the dominant role of the economic and social base in the creation of great works of art and literature. The dependence of the great works of art and literature on the economic and social infrastructures is undeniable, though it is highly complex, indirect and mediated, not reducing the relative independence of the literary work. According to the dialectical view, each phase of social history is accompanied by a great literary form, and the novel as a literary form in the age of capitalism is described by the problematic hero. This article does not intend to accept or reject the dialectical view in literature; rather, it seeks to examine the role of dialectical view in the emergence of new types in literature. The existence of problematic hero in a longitudinal relationship leads to the emergence of a stigmatized type and a type with an inferiority feeling in literature. In other words, the origin of both types in the contemporary novel is the problematic hero.
(
, 
, 
)
