چکیده:
حقوق سیاسی زنان و نحوه مشارکتشان در حوزه عمومی در ایران معاصر، با توجه به چارچوب‌های برگرفته‌شده از دین، سنت، فرهنگ و عرف حاکم بر جامعه، همواره از مسائل چالش‌برانگیز است. از این منظر تبیین سؤال اصلی این مقاله ناظر بر چرایی کاستی‌ها و ظرفیت‌های موجود در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران برای حضور زنان در امور سیاسی است. ساختار پژوهش بر مبنای بیان تاریخچه مشارکت و حضور زنان در عرصه عمومی از عصر مشروطه تاکنون، جایگاه حقوق سیاسی زنان در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، عملکرد و حضور زنان در قوای عمومی ایران (به‌تفکیک نهاده‌ای اساسی کشور) و نهایتاً ارائه راهکاری عملی تبیین شده است. همچنین در حوزه چارچوب نظری علاوه بر قوانین موضوعه برخی دیدگاه‌های مخالفِ مشارکت زنان در امور عمومی مطرح و نقد شده‌اند. در این فرایند روش پژوهش توصیفی – تحلیلی است؛ هدف از این نوشتار علاوه بر شناخت ظرفیت‌های قانونِ اساسی جمهوری اسلامی ایران، بررسی چالش‌ها و کاستی‌های آن در عرصه نظری و عملی است. همچنین در این راستا با تکیه بر توانِ بالای چارچوب‌های معرفتی قوانین اسلامی و با توجه به اوضاع عصر حاضر زمینه‌ها و راهکارهای عملی و مناسب برای رفع این مهم در عرصه سیاست‌ورزی و قانون‌گذاری مورد بررسی قرار می‌گیرد.
Women's political rights and how they participate in the public sphere in contemporary Iran are always challenging, given the frameworks derived from the religion, tradition, culture and custom that govern society. From this perspective, the explanation of the main question of this article is due to the lack and capacity of the Constitution of the Islamic Republic of Iran for the presence of women in politics. The structure of the research is based on telling the history of women's participation and presence in the public arena from the constitutional era until now, the position of women's political rights in the constitution of the Islamic Republic of Iran, women's performance and presence in the public forces of Iran (by the country's basic institutions). Has been. Also in the field of theoretical framework, in addition to the subject laws, some views opposing women's participation in public affairs have been raised and criticized. In this process, the research method is descriptive-analytical; The purpose of this article, in addition to recognizing the capacities of the Constitution of the Islamic Republic of Iran, is to examine the challenges and shortcomings in the theoretical and practical field. Also, in this regard, relying on the high power of the epistemological frameworks of Islamic laws and considering the conditions of the present era, practical and appropriate contexts and solutions to address this issue in the field of politics and legislation are examined.
خلاصه ماشینی:
واکاوي مناسبات موانع مشارکت سياسي زنان و قوانين موضوعه در نظام جمهوري اسلامي ايران هديه سادات ميرترابي ١ 2 حجت الله محمدشاهي نيلوفر چيني چيان ٣ تاريخ دريافت : ١٣٩٩/٨/١٠ تاريخ پذيرش : ١٣٩٩/١٢/١٩ چکيده حقوق سياسي زنان و نحوه مشارکتشان در حوزه عمومي در ايران معاصر، با توجه به چارچوب هاي برگرفته شده از دين ، سنت ، فرهنگ و عرف حاکم بر جامعه ، همواره از مسائل چالش برانگيز است .
از اين منظر تبيين سؤال اصلي اين مقاله ناظر بر چرايي کاستيها و ظرفيت هاي موجود در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران براي حضور زنان در امور سياسي است .
ساختار پژوهش بر مبناي بيان تاريخچه مشارکت و حضور زنان در عرصه عمومي از عصر مشروطه تاکنون ، جايگاه حقوق سياسي زنان در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران ، عملکرد و حضور زنان در قواي عمومي ايران (به تفکيک نهاده اي اساسي کشور) و نهايتاً ارائه راهکاري عملي تبيين شده است .
قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران به عنوان ميثاق حقوق ملت ، حقوق سياسي زنان را بر اساس مباني ديني در کنار مردان به رسميت شناخته است و همانند دوران انقلاب آنان را سهيم در جامعه ميداند.
بررسي عملکرد و حضور زنان در قواي عمومي ايران يکي از مهم ترين حقوق انسان ، دخالت در سرنوشت خويش است و اين حق حاصل نميشود مگر با دخالت در دستگاه هاي حکومتي و امور سياسي مملکت .
A Study of Women's Political Participation in the Process of the Islamic Revolution of Iran.
Women's Political Rights in Iran.
(
, 
, 
)
