چکیده:
این پژوهش به منظور تعیین اثربخشی آموزش خودتنظیمی رفتاری بر بهبود علائم تکانشوری، توجه و تمرکز دانشآموزان مبتلا به بیش فعالی- تکانشگری صورت گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون– پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه-بیشفعالی در دامنه سنی 9- 12ساله مراجعهکننده به مراکز درمانی و دانشآموزان مدارس استثنایی شهر اردبیل در نیمه دوم سال 1398 بودند. تعداد نمونه مورد پژوهش شامل 30 نفر از کودکان بود که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و در انتظار درمان (15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایشی 9 جلسه 45-60 دقیقهای آموزش خودتنظیمی رفتاری دریافت کردند. به منظور گردآوری دادهها از مقیاس خودبازداری (SRS) (وینبرگر و شوارتز، 1990)، آزمون مربعهای دنبالهدار تولز- پیرون (TPT) (1986) و آزمون توجه (TAD2) (1970) استفاده شد. تجزیه تحلیل دادهها با آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره (MANCOVA) با نرمافزارآماری SPSS22 صورت گرفت. یافتهها نشان داد آموزش خودتنظیمی رفتاری تاثیر معناداری بر کاهش علائم تکانشوری (862/157F=؛ 0. 01P) و بهبود توجه (57/38F=؛ 0. 01P) و تمرکز (123/20F=؛ 0. 01P) داشت. نتایج به دست آمده نشانگر قابلیت علمی مناسب مداخله آموزشی خودتنظیمی بر بهبود علائم تکانشوری، توجه و تمرکز دانشآموزان مبتلا به بیشفعالی- تکانشگری بود.
This study was conducted to evaluate the effectiveness of behavioral self-regulation training on improving impulsivity symptoms, attention, and concentration of students with hyperactivity-impulsivity. The research method was quasi-experimental with a pre-test-post-test design with the control group. The statistical population of the study included all children with ADHD in the age range of 9-12 years who were referred to medical centers and students of special schools in Ardabil in the second half of 2020. The number of samples included 30 children in the community who were selected by the available sampling method and randomly assigned to experimental (n=15) and control (n =15) groups. The experimental group received 9 sessions of 45-60 minutes of behavioral self-regulation training. In order to collect data, the Self-restraint scale (SRS) (Weinberger and Schwartz, 1990), Toulouse piéron test (TPT) (1986), and Test of Attention (TAD2) (1970) were used. Data were analyzed by multivariate analysis of variance (MANCOVA) with SPSS22 software. Results showed that behavioral self-regulation training had a significant effect on a decrease in impulsivity symptoms (F= 157.862; P
خلاصه ماشینی:
رويش روان شناسي، سال ١٠ ، شماره ١٠، شماره پياپي ٦٧، دي ١٤٠٠ Rooyesh-e-Ravanshenasi Journal(RRJ),10(10), 2022 اثربخشي آموزش خودتنظيمي رفتاري بر بهبود علائم تکانشوري ، توجه و تمرکز دانش -آموزان مبتلا به بيش فعالي - تکانشگري The effectiveness of behavioral self-regulation training on improving impulsivity symptoms, attention and concentration of students with hyperactivity-impulsivity سجاد قبادزاده Sajjad Ghoubadzadeh Ph. D Student Psychology and Education of دانشجوي دکتري روانشناسي و آموزش کودکان استثنايي، واحد اهواز، Exceptional Children, Ahvaz Branch, Islamic Azad دانشگاه آزاد اسلامي ، اهواز، ايران .
چکيده Abstract This study was conducted to evaluate the effectiveness اين پژوهش ـبه منظور تعيين اثربخشـــي آموزش خودتنظيمي رفتـاري بر of behavioral self-regulation training on improving بهبود علائم تکانشـوري، توجه و تمرکز دانش آموزان مبتلا به بيش فعالي- impulsivity symptoms, attention, and concentration of students with hyperactivity-impulsivity.
Fuente, Paoloni, Vera-Martínez & Garzón اثربخشي آموزش خودتنظيمي رفتاري بر بهبود علائم تکانشوري ، توجه و تمرکز دانش -آموزان مبتلا به بيش فعالي - تکانشگري The effectiveness of behavioral self-regulation training on improving impulsivity symptoms, attention and concentration … نتيجه رفتارهايي را انتخاب و ارائه کنند که پيامدهاي مثبتي به همراه داشته باشد (جوني، هوي، ين و ژانکوي١، ٢٠١٨).
Lopez-Luengo & Vazquez اثربخشي آموزش خودتنظيمي رفتاري بر بهبود علائم تکانشوري ، توجه و تمرکز دانش -آموزان مبتلا به بيش فعالي - تکانشگري The effectiveness of behavioral self-regulation training on improving impulsivity symptoms, attention and concentration … هاي مشــابه الگو را خط مي زند.