چکیده:
هدف پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مفاهیم تئوری انتخاب بر نگرش به ازدواج در افراد در شرف ازدواج با توجه به سبک دلبستگی بود. پژوهش کاربردی به‌صورت نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل همه افراد در شرف‌ازدواج شهراصفهان در سال 1396 بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری دردسترس 78 نفر از این افراد انتخاب و با تکمیل و نمره‌گذاری پرسشنامه سبک‌های دلبستگی هازن و شیورAAI (1995)، به سه گروه مختلف دلبستگی (ایمن30نفر، اجتنابی24نفر و اضطرابی24نفر) تقسیم‌بندی شدند. سپس به‌صورت تصادفی در گروه‌های کنترل و آزمایش قرارگرفته و مقیاس نگرش به ازدواج بریتن و روزن MAS (1998) را تکمیل کردند. گروه‌های آزمایش در 6 جلسه دوساعته در معرض آموزش مفاهیم تئوری انتخاب با استفاده از بسته آموزشی تئوری انتخاب آموزش داده شده توسط دکتر صاحبی قرار گرفتند؛ اما گروه‌های کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. سپس از هر شش‌گروه پس‌آزمون به عمل آمد. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد تفاوت معناداری (05/0=P)بین نمرات گروه آزمایش و کنترل در سبک اجتنابی در بعد بدبینانه و اضطرابی در بعد خوش‌بینانه وجود داشت. بنابراین آموزش مفاهیم تئوری انتخاب در کاهش نگرش‌بدبینانه افراد اجتنابی و افزایش نگرش‌خوش‌بینانه افراد اضطرابی تأثیر معنادار داشته است.
The aim of this study was to explore the effectiveness of training the choice theory's concepts on attitudes toward marriage of those people who intended to get married, according their attachment styles.This applicable study was a quasi-experimental design with application of pre and posttest with control group. The population included all people who intended to get married and lived in Esfahan in 1396. 78 participants were selected via convenience sampling method then were divided into the three groups according their attachment styles; secure (n=30), avoidant (n=24) and anxious (n=24); after completion and scoring the Adult Attachment style Questionnaire (Hazan & Shaver, 1995). They were randomly placed into the experimental and control groups. They were asked to complete Marital Attitude Scale (MAS, Brateen & Rosen, 1998). Experimental groups received six 2_hours choice theory training sessions with Sahebi's Educational package. Finally all six groups received posttest. Results of multivariate covariance showed significant differences between experimental and control groups' scores among avoidant and anxious style samples in pessimistic and optimistic dimensions, respectively (P=0/05) .That is; training choice theory's concepts could significantly reduce pessimistic attitude of avoidant and increase optimistic attitude of anxious samples.
خلاصه ماشینی:
جامعۀ آماری شامل همۀ افراد در شرف ازدواج شهر اصفهان در سال 1396 بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 78 نفر از این افراد انتخاب و با تکمیل و نمره‌گذاری پرسشنامۀ سبک‌های دلبستگی هازن و شیورAAI(1995)Hazan & Shaver، به سه گروه مختلف دلبستگی (ایمن 30نفر، اجتنابی24 نفر و اضطرابی24 نفر) تقسیم‌بندی شدند؛ سپس به صورت تصادفی در گروه‌های کنترل و آزمایش قرارگرفته و مقیاس نگرش به ازدواج بریتن و روزنMAS(1998) Braaten & Rosén را تکمیل کردند.
نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد تفاوت معناداری (05/0=P) بین نمرات گروه آزمایش و کنترل در سبک اجتنابی در بعد بدبینانه و اضطرابی در بعد خوش‌بینانه وجود داشت؛ بنابراین آموزش مفاهیم تئوری انتخاب در کاهش نگرش بدبینانۀ افراد اجتنابی و افزایش نگرش خوش‌بینانۀ افراد اضطرابی تأثیر معناداری داشته است.
کلیدواژه: تئوری انتخاب، نگرش به ازدواج، سبک دلبستگی پیش از ازدواج The effect of teaching the concepts of the choice theory on marital attitude in marring people according to attachment style Zahra Hosseini, Ph. D student counselling, Faculty of Education and Psychology, Kharazmi University of Tehran, Iran Azizolah TajicEsmaeili.
D Associated Professor Department of Consultation, Faculty of Education and Psychology, Kharazmi University of Tehran, Iran Abstract The aim of this study was to explore the effectiveness of training the choice theory's concepts on attitudes toward marriage of those people who intended to get married, according their attachment styles.
2002 نگرش‌ها سازه‌هایی مقاوم به تغییرند (2010،Banaji & Heiphetz) که در اثر تعامل با والدین و در طولانی‌مدت شکل گرفته‌اند (2011، ;Willoughby, Carroll, Vitas & Hill 2004، ;Moats 1998، ;Larson, Benson & Wilson 2010، Miles & Servaty-Seib ; 2008، Show &Lum).
(
, 
, 
)
