چکیده:
چکیده:تربیت اسلامی ساحت های مختلفی دارد که تربیت اعتقادی یکی ازمهمترین این ساحات است. اعتقادات بخشی از دین اسلام را تشکیل می دهند و پایه و اساس بخش های دیگر اسلام است در صورتی فرد به دستور های اخلاقی، احکام و عبادات ملتزم خواهد بود که عقیده کامل و صحیح داشته باشد. تربیت اعتقادی عبارت است از: فرآیند آموزش اعتقادات به متربی و مجموعه اقدامات برای شکل دهی به نظام باورها،اقناع فکری و پذیرش قلبی و التزامی درونی از سوی مربی.آموزش عقاید و باورمند سازی بدون رعایت رفق و مدارا امکان‌پذیر نیست، بلکه امکان دارد نتیجه معکوس ببار آورد؛ زیرا آنچه در تربیت اعتقادی صورت می‌گیرد با بینش، اقناع فکری و ایجاد گرایش و پذیرش قلبی متربی مرتبط بوده و طبیعی است هرگونه اقدامی در این راستا باید به دور از تحمیل و فشار و همراه با رفق و مدارا باشد. این نوشتار در صدد پاسخ به این سوال می باشد که والدین درتربیت اعتقادی فرزندان نسبت به رعایت رفق و مدارا چه وظیفه ای دارند؟ و حکم رفق و مدارا از نظر شرع مقدس اسلام در تربیت اعتقادی وجوبی است یا استحبابی؟ این پژوهش در قالب روش توصیفی،تحلیلی و اجتهادی با محوریت منابع روایی اثبات می کند که والدین در تربیت اعتقادی فرزندان باید رفق و مدارا را رعایت بکند رفق و مدارا در تربیت، بذاته منافاتی با مراتبی از قاطعیت در بعضی از مراحل تربیت ندارد، بلکه اصل اوّلی این است که با وجود ایستادگی و پایبندی به قوانین، نرمش و انعطاف جریان داشته باشد.
abstract:Islamic education has different fields, of which religious education is one of the most important. Beliefs form part of the religion of Islam and are the basis of other parts of Islam if a person is bound by moral precepts, rules and worships if he has a complete and correct belief. Belief training is: the process of teaching beliefs to the educator and a set of actions to shape the belief system, persuasion and acceptance of the heart and inner commitment by the instructor. Reversed; Because what is done in the training of belief is related to the insight, intellectual persuasion, and the creation of the tendency and acceptance of the teacher, and it is natural that any action in this direction should be far from imposition and pressure and accompanied by kindness and tolerance. This article seeks to answer the question of what role parents have in educating their children about respect and tolerance? And is the ruling of kindness and tolerance in the view of the holy sharia of Islam in the training of belief obligatory or recommended? This research in the form of descriptive, analytical and ijtihad methods with the focus on narrative sources proves that parents should observe friendliness and tolerance in the religious education of their children. The first principle is that there should be softness and flexibility in spite of standing up and adhering to the rules.
(
, 
, 
)
