چکیده:
با توجه به رشد سریع و گسترش وسیع ابزار ارتباط جمعی، امکان تبادلات فرهنگی و اجتماعی بین ملتهای جهان بیش از پیش فراهم شده است. فرهنگها و خرده فرهنگها علاوه بر نقاط اشتراک فراوان، اختلافاتی نیز باهم دارند که مدیریت این اختلافات و جلوگیری از تزاحم فرهنگی (مخصوصا در بین فرهنگهای متضاد) بسیار مهم و حیاتی است. نقش رسانهها و شبکههای اجتماعی در مدیریت این اختلاف و تزاحم، چیزی بیشتر از یک ابزار انتقال اطلاعات است. به گونه ای که عدم توجه به بسترهای تبادل اطلاعات ممکن است باعث از بین رفتن فرهنگها و خرده فرهنگهای اصیل شود. نظام آموزش و پرورش، اساسیترین و مهمترین رکن جامعه پذیری سیاسی هر کشور و ملت است که در مواجه مستقیم و رودررو با ابزار ارتباط جمعی و شبکههای اجتماعی قرار دارد. با توجه به اینکه اصالت نظام آموزشی، برگرفته از مبانی ایدئولوژیک و اعتقادی ملتهاست، دولتها نقش کلیدی و محوری در حفظ اصالت و امنیت آموزشی مردم خود از خطرات احتمالی و جلوگیری از فروپاشی فرهنگی ملت خود دارند. سوالی که ذهن نگارنده را درگیر کرده این است که شبکههای اجتماعی چگونه میتوانند امنیت آموزشی ایران را مختل کرده و به آن جهت دهند؟ و اینکه دولت جمهوری اسلامی ایران چگونه میتواند این تاثیرات را مدیریت کند و از آثار منفی آن بکاهد؟ فرضیه اصلی تحقیق این است که با توجه به اهداف پیدا و پنهان رسانهها، بدون شک در صورت عدم مدیریت شبکههای اجتماعی توسط دولت ایران، امنیت آموزشی دستخوش تغییرات بنیادین خواهد شد. در این نوشتار قصد داریم با نقش دولت جمهوری اسلامی ایران در توسعه امنیت آموزشی ایران در خلال سالهای 1392 تا 1400بپردازیم.
خلاصه ماشینی:
سوال اصلی این نگارش این است که شبکههای اجتماعی چگونه میتوانند امنیت آموزشی در جمهوری اسلامی ایران را تحت تاثیر خود قرار دهند؟ البته میتوان تعدادی سوال دیگر را در این مقاله مورد بررسی قرار داد که چگونه میتوان با توسعه شبکههای اجتماعی، امنیت آموزشی را افزایش داد؟ آیا ایجاد شبکه ملی اطلاعات (شما) میتواند امنیت را در حوزه آموزش و پرورش بوجود آورد؟ اهمیت ایجاد شبکه ملی اطلاعات در ایجاد بستر مناسب برای توسعه امنیت آموزشی چیست؟ فرضیه اولیه محقق این است که شبکه های اجتماعی میتوانند در بستر فضای مجازی با تکیه بر راهبرد امنیتی و یک نقشه راه برگرفته از فرهنگ ایرانی و اسلامی، به توسعه امنیت آموزشی در جمهوری اسلامی ایران کمک کنند.
سوالی که اکنون مطرح میشود این است که چگونه میتوان همزمان با رشد و توسعه شبکههای اجتماعی که نیاز اساسی جامعه کنونی است، امنیت آموزشی تمامی گروههای سنی ایران را تامین کرد؟ الف) توجه به نقش محوری انسان در مواجه با شبکههای اجتماعی انسان به عنوان کارگزار، باید محور و ایده پرداز استفاده از شبکههای اجتماعی باشد.