چکیده:
تکرار بلاغی، مبحثی در قلمرو علم بدیع است که سبب برجستهسازی معنا در سخن و ایجاد موسیقی در کلام میشود. این مقاله به بررسی همسنج و طبقهبندی و ردهشناسی تکرار بلاغی و انواع آن در بلاغت زبانهای فارسی و انگلیسی پرداخته، به روش کتابخانهای و براساس مکتب آمریکاییِ ادبیات تطبیقی انجام شده است. بدنۀ اصلی این پژوهش را طبقهبندی و ردهشناسی انواع تکرار بلاغی در بلاغت زبانهای فارسی و انگلیسی تشکیل میدهد و این نتیجه حاصل شده است که صنعت تکرار در این دو زبان در تعریف، مشابه یکدیگرند و گونههایی از تکرار در قلمرو این دو زبان را میتوان معادل یکدیگر قرار داد. همچنین برخی از مصادیق تکرار، باعث ایجاد قالبهای شعری در هر دو دیدگاه میشود؛ امّا از وجوه تمایز آنها باید به توجّه منظّم و دقیق این مبحث در بلاغت فارسی و آشفتگی آن در بلاغت انگلیسی، متأثر بودن بلاغت فارسی از بلاغت عربی و نمود رگههایی از بلاغت ارسطویی یا یونانی در زبان انگلیسی و وجود گونههایی ازجمله تکرارالصدره در بلاغت انگلیسی و عدم اشاره به آن در بلاغت فارسی اشاره کرد.
Rhetorical repetition is a topic in the realm of figurative speech that helps the foregrounding of meaning and music in speech. This article comparatively investigates the classification of rhetorical repetition and its variants in Persian and English rhetoric. As an archival research methodologically following the American School of Comparative Literature, the main aim is to classify the types of "rhetorical repetition” in the rhetoric of Persian and English languages. The findings of the study suggests that, in the realm of both languages, repetition as a device is similar in definition and some of its types can be considered as equal. Furthermore, some instances of repetition give rise to poetic forms in both perspectives. However, there are their distinctive aspects to be taken into consideration. The subject has received careful and systematic attention in Persian rhetoric, whereas English rhetoric is more chaotic and disorderly. While the Persian rhetoric is influenced by the Arabic rhetoric, the traces of Aristotelian or Greek rhetoric and the existence of varieties such as the repetition of al-Sadrah in the English rhetoric can be discerned.
خلاصه ماشینی:
طبقه بندي و رده شناسي «تکرار بلاغي» و انواع آن در بلاغت زبان هاي فارسي و انگليسي با رويکرد تطبيقي ميثم ابراهيمي / مهيار علوي مقدم / محمد داودي چکيده تکرار بلاغي، مبحثي در قلمرو علم بديع است که سبب برجسته سازي معنا در سخن و ايجاد موسيقي در کلام ميشود.
اين مقاله به بررسي هم سنج و طبقه بندي و رده شناسي تکرار بلاغي و انواع آن در بلاغت زبان هاي فارسي و انگليسي پرداخته ، به روش کتابخانه اي و براساس مکتب آمريکايي ادبيات تطبيقي انجام شده است .
بدنۀ اصلي اين پژوهش را طبقه بندي و رده شناسي انواع تکرار بلاغي در بلاغت زبان هاي فارسي و انگليسي تشکيل ميدهد و اين نتيجه حاصل شده است که صنعت تکرار در اين دو زبان در تعريف ، مشابه يکديگرند و گونه هايي از تکرار در قلمرو اين دو زبان را ميتوان معادل يکديگر قرار داد.
ازجمله آثاري که شباهت بيشتري به جستار پيش رو دارند، ميتوان به موارد زير اشاره کرد: پايان نامۀ عزت الله سپه وند (١٣٩١) با عنوان «بلاغت تطبيقي در حوزٔە فارسي و انگليسي» که در آن به برخي از مباحث تطبيقي صنعت تکرار در بلاغت زبان هاي فارسي و انگليسي پرداخته شده است و مقالۀ «صنعت تکرار، انواع و کاربردهاي آن در بديع »، نوشتۀ علي صابري (١٣٩١) که نويسنده در آن انواع تکرار در بلاغت فارسي و عربي را بررسي کرده است و متناسب با موضوع نمونه هايي از تکرار در بلاغت انگليسي در آن ديده ميشود.