چکیده:
تربیت اخلاقی، از مهم ترین موضوعات مورد توجه در تمام اعصار است و نقش بسزایی در سلامت روان و سعادت انسان دارد؛ به همین سبب، یکی از مهم ترین اهداف آموزه های دین، تربیت اخلاقی و آراسته شدن افراد به آن است و پیامبران الهی برای همین هدف گسیل شده اند. این مسئله در عصر غیبت و درمورد منتظران ظهور حضرت مهدی(عج) اهمیت بالایی دارد و در واقع زمینه سازی ظهور را فراهم می کند. این پژوهش به شیوه توصیفی تحلیلی و روش کتابخانه ای، به ارائه راهبرد هایی در حوزه معرفتی می پردازد. نتایج به دست آمده از پژوهش، حاکی از آن است که تربیت اخلاقی در دوران غیبت با تکیه بر حیطه شناخت، نقش انسان سازی را دارد؛ زیرا حوزه شناخت در زندگی منتظران، اهمیت بسزایی دارد. منتظران به دلیل شور و شوق و محبتی که به امام زمان(عج) دارند به سوی آن حضرت گرایش یافته، اطاعت حضرت را سرلوحه امور زندگی خویش قرار می دهند که خود این اطاعت، از بینش درست آن ها به وجود امام و جایگاه ایشان در نظام هستی ایجاد می شود. نتیجه چنین بینشی رسیدن به کمالات اخلاقی و سعادت در دنیا و آخرت است.
خلاصه ماشینی:
راهبردهای معرفتی تربیت اخلاقی منتظران (با تأکید بر آیات و روایات) زهرا قربان خانی 1 علی غضنفری 2 چکیده تربیت اخلاقی، از مهمترین موضوعات مورد توجه در تمام اعصار است و نقش بسزایی در سلامت روان و سعادت انسان دارد؛ به همین سبب، یکی از مهمترین اهداف آموزههای دین، تربیت اخلاقی و آراستهشدن افراد به آن است و پیامبران الهی برای همین هدف گسیل شدهاند.
1 رابطه مهدویت و تربیت، رابطهای دو سویه است؛ از یک سو، تربیت صحیح زمینهساز ظهور حضرت مهدی؟عج؟ است که با پرورش نیروهای مخلص و معتقد زمینه قیام آن حضرت را فراهم میکند؛ از سوی دیگر با ظهور مهدی موعود، تربیت الهی و معنوی در عصر ظهور آن حضرت به بالاترین سطح خود میرسد و انحرافات اخلاقی بهکلی از بین میرود؛ از این رو هم تربیت بر تحقق مهدویت کمک میرساند و هم مهدیباوری ضمن تأثیرات روحی و معنوی بر انسان -مانند: امیدبخشی، رفع اضطراب و نگرانی، ایجاد نشاط و شادابی و...
3 بر طبق روایت مذکور، خداوند بندگان را جز برای شناخت نیافریده است و شناخت خداوند همان شناخت امام زمان؟عج؟ میباشد؛ چرا که آن حضرت جلوه تام و تمام حق و آینهدار صفات جمال و جلال الهی است؛ پس هر کس که اراده خداشناسی دارد، چارهای جز مهدیشناسی ندارد و خدا را تنها از منظر و نگاه معصوم میتوان شناخت.
با این گرایش، تربیت اخلاقی حاصل میشود؛ زیرا آن حضرت رابطه خالق و خلق است و زمین به سبب ایشان از بلاهای آسمانی در امان میماند و در پرتو وجود حضرت، خداوند به بندگان نعمت میدهد.
عالمزاده نوری، محمد، راهبرد تربیت اخلاقی در قرآن کریم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، چاپ اول، قم، 1396.