خلاصه ماشینی:
حافظ به تمامي به شاه شجاع ميپردازد، همان شاه شجاعي که در مورد او گفته اند «ميل در سرمه دان مادر کرد» آيا سزاوار آن همه مداحي بوده است ؟ و باز ميسرايد: (چو هر خا کي که باد آورد فيضي برد ازز احنعاامل بنده يادآور که خدمتکار ديرينم ) اي کاش حافظ وامدار چنين انعامي نميبود که پس از اين بيت بسرايد: وفاداري و حق گويي نه کار هرکسي باشد غلام آصف ثاني جلال الحق والدينم و باز هم در غزلي ديگر درباره ي شاه منصور: (وام حافظ بگو که باز دهند کرده اي اعتراف و ما گواهيم ) خود را به طور رسمي وام خواه چنان وام هايي معرفي کرده است .
حافظ در يک قصيده ي چهل بيتي در مورد شاه شجاع دادسخن ميدهد، همان شاه شجاع که در همين مقاله در مورد او گفته آمد که «ميل در سرمه دان مادر کرده بود!» هر چند اين مطلب را بايد گفت ، امروز گور حافظ زيارتگاه شده اما ممدوح او شاه شجاع در کنار خياباني کوچک و در آرامگاهي حقير مدفون است هر چند کمي از مدح حافظ را بر روي سقف آرامگاه او ميتوان خواند که اي کاش اين چنين نميبود.
هر چند اين نفرين او کارساز بوده است وبر سر خصم شاه چنان بلايي آمد اما حافظ کمي بعد همان شخص نفرين شده را مدح ميفرمايد.
(
, 
, 
)
