کودکی ناتمام ... معرفی و نقد

"در همان سکانس عکاسی او چنان محو تماشای عکس کودکی‌ می‌شود که بی‌اختیار با او حرف می‌زند و برای بیننده نمایانگر دخترکی است که با عروسکش حرف می‌زند،اما همین دخترک‌ هنگامی که شبی سرنوشت‌ساز بعد از صیغه محرمیت،دیر وقت‌ به خانه باز می‌گردد حس غریبی دارد. چنین پدری که مسلما در شکل‌گیری شخصیت‌ ترانه به عنوان دختری خود ساخته نقش دارد،این جای خالی در شخصیت‌پردازی را ایجاد می‌کند:او به چه جرمی زندانی است؟ و اصولا چه پشینه‌ای دارد که گویای این ارتباط حسی نزدیک‌ با دخترش باشد؟ امتیاز دیگر فیلم در روایت سر راست و بدون مقدمه‌چینی آن‌ است و خیلی سریع البته با سیری منطقی به سراغ موضوع‌ اصلی که خواستگاری امیر حسین از ترانه است می‌رود و باقی‌ زمان را به کنکاش درون ترانه می‌پردازد به جای گرفتاری در پیچ و خم‌های هوس عشق‌نمای امیر حسین."