چکیده:
یکی از کاربردهای نظریه فشار بزرگ بیان میکند که رونق منابع طبیعی میتواند نقشی به عنوان یک کاتالیزور برای توسعه کشورهای در حال توسعه داشته باشد. در این مطالعه این نظریه در 16 کشور در حال توسعه صادرکننده منابع طبیعی شامل: امارات، آرژانتین، بولیوی، برزیل، الجزایر، اندونزی، هند، ایران، کویت، لیبی، مکزیک، نیجریه، عمان، پاکستان، قطر و عربستان در دوره زمانی 1966 تا 2013 امتحان شد. در این مطالعه از آزمونهایایم، پسران و شین (2003) و لوین، لی و چو (2002) برای آزمون پایایی متغیرها، از آزمونهای پسران (2004) و فریز (2004) به منظور بررسی خودهمبستگی مقطعی و از روش رگرسیونهای بهظاهر نامرتبط (SUR) برای برآورد مدل استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که در کشورهای امارات، آرژانتین، برزیل و مکزیک رونق منابع طبیعی به عنوان یک عامل ایجاد فشار بزرگ باعث افزایش رشد اقتصادی شده است، اما در کشورهای بولیوی، الجزایر، ایران و اندونزی رشد اقتصادی بعد از سالهای رونق کاهش معنیداری داشته است.
An application of the big-push theory suggests that natural resource booms can be important catalysts for development in the developing countries. In this paper, we examine this theory in 16 natural resources exporting countries, including United Arab Emirates, Argentina, Bolivia, Brazil, Algeria, Indonesia, India, Islamic Rep. of Iran, Kuwait, Libya, Mexico, Nigeria, Oman, Pakistan, Qatar and Saudi Arabia in the period of 1966 to 2010. In this paper IPS and LLC, methods are used for unit root test, and Pesaran (2004) and Frees (2004) approach are applied for cross-section dependency test. Moreover, to estimate the relationship Seemingly Unrelated Regression (SUR) method are used. The results show that in some countries such as United Arab Emirates, Argentina, Brazil, and Mexico natural resource boom work as a big push factor and increase economic growth. But in some other countries like Bolivia, Algeria, Islamic Rep. of Iran, and Indonesia economic growth significantly decrease after natural resource booms.