چکیده:
مسکن به عنوان یک مقوله پیچیده و کالایی چند وجهی و چند ارزشی، از اهمیت نسبی پایدار در جامعه برخوردار است. این مطالعه، ارزشیابی کارایی نسبی هشت پروژه - شهر منتخب برنامه مسکن مهرِ شهرهای کمتر از 500 هزار نفر جمعیت در استان تهران را هدف مطالعه قرار داده است. روش تحقیق مطالعه؛ کمی، شیوه بیان آن توصیفی و تحلیلی و ابزار پژوهش؛ تکنیک تحلیل پوششی داده ها بوده است. مدل مطالعه؛ BCC ورودی محور به شرط بازدهی متغیر به مقیاس، ورودی های مدل؛ منابع فیزیکی و منابع مالی و خروجی مدل؛ سطح زیربنا بوده است. میانگین کارایی فنی محاسبه شده توسط نرم­افزار MaxDEA در این هشت شهر معادل 0/92 به دست آمده است. در این میان، پروژه - شهر خودمالکی ملارد، کمترین میزان کارایی را معادل 0/6 به خود اختصاص داده است. یافته ­های این پژوهش؛ نشانگر امکان وجود صرفه­جویی 8 هکتاری «زمین» به عنوان مهمترین نهاده تولید در مسکن و، نیز، صرفه­جویی مبلغی بالغ بر 457 میلیارد ریالی «تسهیلات بانکی» این برنامه ملی در شهرهای منتخب استان تهران است. همچنین، استفاده از شاخص­های کیفی جدید و رویکردهای بین رشته­ای در نظام ارزشیابی­های پروژه­های مسکن عمومی در این زمینه توصیه می­شود.
Generally, housing as a complex entity, multi-layer and multi-value goods, have a relative sustainable notability in society. Housing supply in public projects framework is an acceptable strategy. The Mehr housing project in Iran matches with this approach and has planned especially for supplying affordable housing for low-income groups. This research has been targeted evaluation on eight cities-projects of the Mehr housing plan in Tehran province Urban Areas that have fewer than 500,000 populations. Our method is quantitative; statement of research is descriptive and analytical by using the technique of data envelopment analysis. Model of the study is BCC- input oriented with variable returns to scale. Input variables of the model are land as a physical resource, financial resource and the only output of the model is housing Floor Area. Among the four groups of Mehr housing plan, self-ownership projects are selected as sample data of the study. Running of the final model is done by MaxDEA software. According to the results, average of technical efficiency (TE) index in mentioned cities is 0.92. Meanwhile, Malard self-ownership housing projects have the lowest (TE) score, equal to 0.6. Results indicated that possibility of economic saving in self-ownership public housing plans. This saving can be 8 hectares of land as a main input of housing production and amount over 457 billion Riyal of banking housing loan, which allocated to this national plan of housing affordability for low-income groups in Tehran Province. Moreover, it is recommended for using of interdisciplinary approaches and new qualitative indexes in the evaluation system of public housing projects
خلاصه ماشینی:
ارزشيابي، مسکن مهر، کارايي، پروژه هاي خود مالکي، تحليل پوششي داده ها بدين وسيله از جناب آقاي مجتبي عباسي و سرکار خانم محمدنژاد، کارشناسان محترم اداره دفتر برنامه ريزي، تجهيز منابع و اقتصاد مسکن اداره کل راه و شهرسازي استان تهران و جناب آقاي مهندس محسن مجذوب ، معاون مدير کل دفتر توسعه امور مسکن شرکت مادر تخصصي عمران شهرهاي جديد به سبب همکاري صميمانه در تهيه و ارائه داده هاي مورد نياز اين پژوهش و، همچنين ، دو داور ناشناس منتخب مجله به جهت ارتقاء کيفيت فني و نوشتاري مقاله ، تشکر و قدرداني ميگردد.
در يکي از مطالعات انجام گرفته درخصوص ارزشيابي عملکرد نظام ملي ساخت و ساز مسکن در ايران طي سال هاي ١٣٨٦ تا ١٣٨٧ش ، از روش تحليل پوششي داده ها استفاده شده است .
(به تصویر صفحه مراجعه شود) از سوي ديگر، براساس تکنيک انتخابي مطالعه و رويکرد ورودي محور مدل تحقيق ، نتايج حاصله نشانگر امکان صرفه جويي ٨ هکتاري زمين و صرفه جويي بيش از ٤٥٧ ميليارد ريالي منابع مالي (معادل ٤٦ ميليارد تومان ) در بين اين ٨ پروژه - شهرهاي خودمالکي برنامه مسکن مهر استان تهران است .
در اين مطالعه ، نظر به بينش انتقادي پژوهش ، از رويکرد ورودي محور براي ارزيابي کارآيي فني پروژه هاي مسکن مهر خودمالکي در استان تهران استفاده گرديد.
"ارزيابي کارايي نسبي پروژه هاي مسکن مهر با استفاده از تکنيک تحليل پوششي داده ها (DEA) مطالعه شهرهاي بالاي ٢٥ هزار نفر استان سيستان و بلوچستان ".