چکیده:
این مقاله به بررسی اثر حذف درآمدهای نفتی در کشورهای نفتی و سایر کشورهای جهان با استفاده از یک مدل تعادل عمومی اقتصاد باز و چندکشوری با استفاده از دادههای سال 2016 میپردازد. این مدل شامل 32 کشور میشود که شامل ۵ کشور نفتی (ایران، کویت، عربستان، قزاقستان، روسیه) و 26 کشور غیرنفتی به علاوهی «باقی جهان» است. در این مدل، کالاهای صنعتی و قابل مبادله تجارت میشوند؛ در عین حال، منابع نفتی از کشورهای دارای نفت به سایر کشورها فروخته شده و درآمد آن برای جبران کسری تراز تجاری آنها استفاده میشود. مقادیر کسری تراز و سایر پارامترهای مدل با استفاده از دادههای واقعی مقداردهی میشوند. با حذف درآمدهای نفتی، کشورهای صادرکننده ناگزیرند تجارت خارجی خود را تراز نمایند. این واقعیت «محققنشده» با استفاده از مدل شبیهسازی میشود. نتایج نشان میدهد در کنار کاهش تولید و رفاه کشورهای نفتی، شاخص قیمت در بخش صنعت و در کل اقتصاد این کشورها نسبت به قیمتهای جهانی کاهش مییابد. به طور خاص، برای اقتصاد ایران، رفاه (مصرف کل حقیقی) در حدود 24درصد و تولید ناخالص داخلی نسبی 15 درصد و سطح قیمتها نسبت به قبل 14 درصد کاهش مییابد. یعنی کالاهای تولید شده در ایران به قیمتهای جهانی 14 درصد ارزانتر میشوند. نتایج بیانگر آن است که اگر درآمدهای نفتی ایران چه به دلیل تحریمها و چه به دلیل کاهش یکباره قیمت از بین برود، شرایط رفاهی سختی در انتظار خواهد بود. تعیین صندوقهای ثباتساز، تعهد نسبت به عدم خرجکرد دارایی آنها، و سرمایهگذاریهای بلندمدت بینالمللی یکی از اصلاحاتی است که میتواند محور مطالعات آتی نیز باشد.
The sudden drop in crude oil prices during the Coronavirus pandemic, once again rises the concern about oil countries future if oil diminishes. This paper uses a multi-country general equilibrium model to project the effects of eliminating oil revenues. The model consists of 5 oil exporters (i.e., Iran, Kuwait, Saudi Arabia, Kazakhstan and Russia), 25 non-oil exporting countries, and the rest of the world. The oil income is modeled as a capital flow, which allows a surplus in capital account for the oil exporters and balances the current account deficits. The results show that, when oil revenue diminishes, relative GDPs, welfares, aggregate price indexes and manufacturing price indexes reduce; though, manufacturing share increases in all of the 5 oil countries. Specifically, Iran`s GDP falls by 15 percent (relative to the world) and the real welfare falls by 13 percent. Our results projects and quantifies the very difficult economic condition arises by oil income elimination.
خلاصه ماشینی:
در اين مدل ، کالاهاي صنعتي و قابل مبادله تجارت مي شوند؛ در عين حال ، منابع نفتي از کشورهاي داراي نفت به ساير کشورها فروخته شده و درآمد آن براي جبران کسري تراز تجاري آنها استفاده مي شود.
نتايج نشان مي دهد در کنار کاهش توليد و رفاه کشورهاي نفتي ، شاخص قيمت در بخش صنعت و در کل اقتصاد اين کشورها نسبت به قيمت هاي جهاني کاهش مي يابد.
به لحاظ تجربي ، برآورد يک مدل تجارت و توليد براي دنيا با داده هاي سال ٢٠١٦ و همچنين کاليبره نمودن متغيرها (شامل ٢٦ اقتصاد بزگ دني ايران و ٤ کشور نفتي ديگر)، داراي اهميت است .
از بعد تجربي ، اين تحقيق با ايجاد يک حالت شبيه سازي شده (خلاف واقع )١ در شرايطي که نفت از اقتصاد حذف مي شود، بررسي مي کند که در اين شرايط متغيرهايي مانند رفاه ، توليد ناخالص داخلي ، ارزش افزوده بخش صنعت ، دستمزها و قيمت ها چگونه تغيير خواهد کرد.
همچنين از آنجايي که اثر حذف نفت بر بخش قابل تجارت و غيرقابل تجارت ، نرخ ارز و توليد ناخالص داخلي را بررسي مي کند، داراي ارتباط با مدل هاي بيماري هلندي است و همان طور که اشاره شد تلاش مي کند تا برخي ضعف هاي موجود در اين شاخه از ادبيات را بپوشاند.
Dornbusch, Fischer and Samuelson 9.
“The Impact of Oil Price Shocks on the Economic Growth of Selected MENA1 Countries”.
“The impact of oil price shocks: Evidence from the industries of six OECD countries”.
“Why are the Effects of Recent Oil Price Shocks so small?” Ruhr Economic Paper, (29).