چکیده:
باتوجه به پژوهشهای انجام شده در زمینه اقلام تعهدی، چگونگی استفاده مدیران از انتخابهای اختیاری و نقش آن در تصمیمگیریهای مالی شرکتها به خوبی درک نمیشود. شرکتهای محدود دارای پروژههای ارزشمند، میتوانند از انتخابهای اختیاری به عنوان جنبههای مثبت فعالیت خود در بازار استفاده نمایند. بدین صورتکه میتوانند با استفاده از انتخاب های اختیاری، جنبههای مثبت فعالیت خود را به بازار علامت دهی کنند و به این ترتیب قیمت سهام سرمایه خود را در کوتاه مدت افزایش دهند و از مشکلات تامین مالی برای دوره آتی رهایی یابند. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی نقش علامتدهی اقلام تعهدی به بازار بر محدودیت های مالی شرکت های محدود و نامحدود مالی است. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار طی بازه زمانی 1389-1397 می باشد. با استفاده از روش حذف نظاممند 117 شرکت به عنوان حجم نمونه انتخاب شد، که مبتنی بر هدف پژوهش مبنی بر بررسی تطبیقی اثرگذاری نقش علامت دهی اقلام تعهدی به بازار بر محدودیت های تامین مالی در شرکت های محدود و نامحدود، تکنیک تطبیق آماری امتیاز گرایشی، 8292 شرکت-سال برای شرکت های محدود و 10428 شرکت-سال را برای شرکت های نامحدود جهت بررسی فرضیه پژوهش و برازش مدل پژوهشی مشخص نمود. نرم افزار مورد استفاده جهت اجرای تکنیک تطبیق آماری امتیاز گرایشی Oxmetrics6 می باشد و طرح آزمون فرضیه پژوهش با استفاده نرم افزار Stata12 برازش شده است. شواهد پژوهش حاکی از آن است که علامت دهی اقلام تعهدی به بازار توسط مدیران، منجر به کاهش محدودیت های تامین مالی در شرکت های محدود در مقایسه با شرکت های نامحدود می شود. نتایج، شواهد پشتیبانیکنندهای را ارائه میدهد که در آن استفاده از اقلامتعهدی اختیاری میتواند به شرکتهای محدود با پروژههای ارزشمند کمک کند تا محدودیتها را کاهش و ارزش شرکت را افزایش دهند. ولی در شرکت های نامحدود استفاده از این اقلام چندان اهمیتی ندارد. در واقع شرکتهای نامحدود نیازی به نشان دادن جنبه های مثبت فعالیت خود با استفاده از اقلام تعهدی اختیاری ندارند. ولی در مقابل شرکت های محدود جهت پیشگیری از خروج سرمایه های سهامداران و سرمایه گذاران و عدم اعتباردهی بانک ها نیازمند به علامتدهی اقلام تعهدی به بازار می باشند.
خلاصه ماشینی:
بـا استفاده از روش حذف نظام مند ١١٧ شرکت به عنوان حجم نمونه انتخاب شد که مبتني بر هـدف پـژوهش مبني بر بررسي تطبيقي اثرگذاري نقش علامت دهي اقلام تعهدي به بازار بر محدوديت هاي تأمين مـالي در شرکت هاي محدود و نامحدود، تکنيک تطبيق آماري امتياز گرايشي ، ٨٢٩٢ شرکت - سال براي شرکت هاي محدود و ١٠٤٢٨ شرکت - سال را براي شرکت هاي نامحدود جهت بررسي فرضيه پژوهش و بـرازش مـدل پژوهشي مشخص کرد.
مقدمه در دنياي امروز بسياري از شرکت ها وجود دارند که با وجود مواجـه بـودن بـا محـدوديت در تـأمين مالي، داراي پروژه هاي با ارزش هستند و با توجه به اين موضوع ميتوانند با اسـتفاده از انتخـاب هـاي اختياري اقلام تعهدي جنبه هاي مثبت فعاليت خود را به بازار علامت دهي کنند و به اين ترتيب قيمت سهام سرمايه خود را در کوتاه مدت افزايش دهند؛ زيرا تغييرات قيمت سهام به تغييرات سيسـتماتيک در ارزش هاي بنيادي شرکت مربوط است (بخردينسب و همکاران ، ١٣٩٩)؛ بنابراين ، علامـت دهـي در اين حوزه ميتواند منجر به افزايش سرمايه لازم براي تأمين مالي اين پروژه ها شود.
با توجه به هدف اصلي پژوهش مبني بر تطبيق توانايي اقلام تعهدي اختياري در بازار نسبت به کاهش محدوديت هـاي تأمين مالي در شرکت هاي محدود و نامحدود، براي آزمون اين توانايي فرضيه زير تبيين شده است .
نتايج پژوهش بر اساس آزمون مدل لجيت ، حاکي از اين بود که علامـت دهـي اقـلام تعهدي اختياري به بازار توسط مـديران ، منجـر بـه کـاهش محـدوديت در تـأمين مـالي شـرکت هـاي محدود نسبت به شرکت هاي نامحدود خواهـد شـد.