چکیده:
اقامتگاههای بومگردی از جمله واحدهای گردشگری هستند که به گردشگران طبیعتگردی، روستایی، مزرعه و کشاورزی
ارائه خدمات مینمایند. توسعة اقامتگاههای بومگردی از موثرترین ابزارهایی است که ضمن حفظ و رعایت اصول اساسی
بومگردی، نقش چشمگیری در توسعة جوامع محلی و مشارکت آنان در امور گردشگری دارد. در این راستا تحقیق حاضر
که از نوع کاربردی و از منظر ماهیت توصیفی پیماشی است، صورت گرفته است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه
استاندارد برای متغیر تصویر ذهنی و پرسشنامه محقق ساخته برای سایر متغیرها میباشد. برای پایایی پرسشنامه از آلفای
کرونباخ و برای روایی سازه پرسشنامه از تحلیل بارهای عاملی تاییدی استفاده گردیده است. جامعه آماری تحقیق کلیه
گردشگرانی است که در اقامتگاههای بومگردی اردکان اقامت داشتهاند. حجم نمونه آماری 384 نفر تعیین شد. روش
نمونهگیری با توجه به محدودیتهای کرونایی غیر احتمالی در دسترس بوده و برای بررسی فرضیهها از مدل یابی
معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزئی جهت آزمون فرضیات و برازندگی مدل استفاده شده است. ضمنا برای
انجام محاسبات بسته نرم افزاری SPSS و لیزرل بهکارگیری شد. نتایج تحقیق نشان میدهد اقامتگاههای بومگردی بر
توسعه گردشگری روستایی تاثیر معناداری دارد و تصویر ذهنی مقصد، رابطه بین اقامتگاههای بومگردی با توسعه
گردشگری روستایی را میانجیگری میکند.
خلاصه ماشینی:
فصلنامه علمي تخصصي پژوهش هاي گردشگري و توسعه پايدار سال چهارم ، شماره ٣ (پياپي: ١٥)، پاييز ١٤٠٠ بررسي تأثير اقامتگاه هاي بوم گردي بر توسعه گردشگري روستايي با ميانجي گري تصوير ذهني مقصد (موردمطالعه : روستاي رادکان ) تاريخ دريافت : ١٤٠٠/٠٥/٢٢ مليکا کوهستاني ١، عليرضا نوري ٢، روح الله اسماعيلي نيا ٣ تاريخ پذيرش : ١٤٠٠/٠٦/٢٥ کد مقاله : ٩٤١٤٨ چکـيده اقامتگاه هاي بومگردي از جمله واحدهاي گردشگري هستند که به گردشگران طبيعت گردي، روستايي، مزرعه و کشاورزي ارائه خدمات مينمايند.
نتايج نشان دادعامل اشتغال زايي٧٢/١٩درصد اثرگذاري اقامتگاه هاي بوم گردي را تبيين مي کند که شامل ايجاد اشتغال مستقيم و غيرمستقيم ، گسترش فرصت هاي شغلي براي زنان و ايجاد فرصت هاي شغلي جديد مي باشد؛ عامل افزايش توليد و درآمد با واريانس ١٧/٣٢و عامل تقويت هويت محلي با واريانس ١٣/٩٦، بيشترين درصد و عوامل کالبدي –معماري با واريانس ٣/٩ و اجتماعي –فرهنگي با واريانس ١/٣٨کمترين درصد اثرگذاري اقامتگاه هاي بوم گردي را بر توسعه نواحي روستايي مناطق موردمطالعه را تبيين مي کنند، يوسفي و چنگيز(١٣٩٨)، پژوهشي با عنوان " نقش اقامتگاه هاي بومگردي در توسعه اقتصاد گردشگري روستا (مطالعه موردي : روستاي ايور شهرستان کاشمر)" انجام دادند.
ضمنا ساير شرايط معادله ساختاري نيز برقرار ميباشد، لذا در سطح فرض صفر را رد و فرض مقابل را مبني بر اينکه ، تصوير ذهني مقصد در رابطه اقامتگاه هاي بوم گردي با توسعه گردشگري روستايي نقش دارد را ميپذيريم .
مي توان گفت اثر غيرمستقيم بين اقامتگاه هاي بوم گردي با توسعه گردشگري روستايي با توجه به نقش ميانجي تصوير ذهني مقصد با استفاده از آزمون سوبل به شرح زير است .