چکیده:
امروزه فساد از بزرگ‌ترین چالش‌ها در برابر تحقق، پیشرفت و حمایت از حقوق بشر و آزادی‌های بنیادین به‌حساب می‌آید، تا آنجا که نه‌تنها موجب تبعیض ناروا و نقض حق برابری می‌شود، بلکه اصولی همچون حاکمیت قانون را به‌عنوان بنیان دموکراسی، به‌شدت تهدید می‌کند. ادامۀ چنین وضعیتی، موجب تشدید فاصلۀ میان دولت و ملت می‌شود و تعمیق نارضایتی شهروندان را فراهم می‌سازد. التزام دولت به رعایت حقوق بنیادین شهروندان، شرایط نظارت بیشتر شهروندان را بر دولت فراهم می‌کند. از طرفی تقویت حاکمیت قانون و قرار گرفتن دولت در جایگاه واقعی خود به‌عنوان نهاد ناظر، موجب افزایش نفوذ و اقتدار دولت و تقویت حاکمیت ملی می‌شود. در فرایند مبارزه با فساد، عواملی مانند مشارکت عمومی، جامعۀ مدنی قوی و افزایش سطح آگاهی عمومی، از اهمیت بسزایی برخوردارند. فقدان تقید دولت به تضمین آزادی‌های بنیادین شهروندان، علاوه‌بر گسست میان دولت و ملت، اعتماد عمومی را تضعیف و نظارت شهروندان بر دولت را غیرممکن می‌سازد. در این تحقیق که با روش توصیفی-تحلیلی انجام گرفته است، در پی اثبات این فرضیه هستیم که رعایت حقوق بشر و احترام به آزادی‌های بنیادین شهروندان توسط دولت، مؤثرترین ابزار در مبارزۀ مؤثر با فساد است.
Today, corruption is considered as one of the main challenges to realization, development, and protection of human rights and fundamental freedoms. Corruption not only leads to discrimination and lack of equality, it also seriously threatens the rule of law as the backbone of democracy. Corruption intensifies the distance between the state and the people. It also intensifies citizens’ dissatisfaction. The states’ commitment to observe fundamental rights and freedoms provides the conditions for citizens oversight of the states’ activities. Moreover, enhancing the rule of law and placing the state in its rightful position as the supervising institution will increase the state’s authority and strengthen national sovereignty. In the process of combating corruption, factors such as public participation, a strong civil society and raising public awareness, are crucial. The states’ lack of commitment to fundamental rights and freedoms undermines public trust, and makes it impossible for citizens to control the state. In this study, conducted by descriptive-analytical method, we intend to prove the hypothesis that observance of human rights and respect for the notion of fundamental freedoms of citizens by the government, is the most effective tool for fighting corruption.
خلاصه ماشینی:
در اين مقاله تلاش شده است تا ضمن بررسي تأثير فساد بر بخشي از حقوق و آزاديهاي بنيادين ، به اين پرسش پاسخ داده شود که آيا التزام بيشتر دولت ها بر آزاديها و اصول بنيادين حقوق بشر، در از ميـان برداشـتن زمينـه هـاي فسـاد و اسـتحکام بيشـتر مفهـوم شهروندي مؤثر است يا خير؟ ضرورت بررسي اين رابطه از آنجا اهميت يافتـه اسـت کـه فسـاد بـر رشد اقتصادي و روند توسعه در جوامع به شدت تأثيرگذار است و اثر فوري فساد آن اسـت کـه بـه بياعتمادي شهروندان و جامعه و ايجاد شکاف ميان آنها با حکومت منجر ميشود و فسـاد تعميـق يافته ، سرآغازي بر بحران مشروعيت دولت تلقي ميشود.
١. لزوم پايبندي به حقوق بشر و آزاديهاي عمومي در حکمراني شايسته فساد از نوع نام مند آن ، بدترين شکل از فساد است که علاوه بر درگير کردن سازمان ها و نهادهاي دولتي و عمومي، موجب تضعيف هرچه بيشتر اعتماد عمومي شهروندان نيز ميشود و در ادامـۀ روند رشد خود، حاکميت قانون و حکمراني مطلوب را تحت تأثير قرار ميدهد و بياثر ميسـازد (گتي ٣، ٢٠٠٩: ١٢٧) و بيشترين تأثير خود را بر اقتصاد کشور خواهد گذاشت که نمونه هـاي آن در آفريقا ديده شده است .
Thomas, ‘Sierra Leone Bus gate Scandal-Anti-Corruption Commissioner Speaks Out’ available at https://www.
5. Gathii, James (2009), “Defining the relationship between human rights and corruption”, University of Pennsylvania Journal of International Law, Vol. 31, No. 1, pp.
8. Husted, Bryan (2002), “Culture and International Anti-Corruption Agreement in Latin America”, Journal of Business Ethics, Vol. 37, pp.
(
, 
, 
)
