"گرچه قصد بنینی از ساخت این فیلم 45 میلیون دلاری بازگویی داستان سنتی است،اما او هرگز نتوانسته موضوع اصلی اثر کلاسیک کولودی را تشریح کند.
جالب اینجاست که خود روبرتو بنینی که در فیلم نقش پینوکیو را ایفا میکند،قرار بود در نسخه به نمایش درآمده در سینماهای آمریکا نیز،کار دوبله شخصیت اصلی را با همان لهجه (به تصویر صفحه مراجعه شود) غلیظ بر عهده داشته باشد که این امر قطعا لحظات شاد و مفرحی را برای تماشاگران انگلیسی زبان فراهم میآورد.
» داستان«پینوکیو»برای آنانی که کتاب را خوانده و ماجراهای آن را میدانند،عملا به این سادگیها هم نیست و تازه اگر کسی تلاش کند درباره روایت سینمایی جدید و پرخرج روبرتو بنینی از داستان کلاسیک کارلو کولودی قضاوت بکند، مسأله پیچیدهتر نیز میشود.
روبرتو بنینی در نخستین تجربه خود در کار با جلوههای ویژه رایانهای بعضا به نتایج قابل قبولی نیز دست یافته است که در بعضی موارد کاملا اثرگذار و فریبنده(کالسکه نقرهای فرشته مهربان که توسط صدها موش کشیده میشود)و گاهی نیز گرچه بسیار ابتدایی،اما کاربردی هستند(بینی دراز شونده پینوکیو).
بعدها تعداد دیگری از فیلمسازان تلاشهای فراوانی کردند تا پینوکیود را در قالب یک فیلم زنده روایت کنند، اما تمایل آنها برای فاصله گرفتن از رمان کارلو کولودی حد اقل به اندازه دیزنی و برگزیدن قالبهایی نه چندان جذاب و تماشاگرپسند برای نیل به این هدف سبب شد تا کسی آنچنانکه مردم میپسندند و دوست دارند روایت پینوکیو را برایشان بازگو نکند.
آنچه دوبله فیلم را به زبان انگلیسی تبدیل به خطایی فاحش کرده این است که سینمای ایتالیا پینوکیو را به عنوان نماینده خود برای شرکت در بخش بهترین فیلم خارجی زبان سال به آکادمی اسکار معرفی کرد."