چکیده:
گسترش مدرنیته منجر به رواج استفاده از ماشین در سراسر جهان شده است. به نحوی که در محیط های شهری که تا
پیش از انقلاب صنعتی، در انحصار انسان بود، به فضاهایی با اولویت تردد خودرو تبدیل شدند؛ و آلودگی هایی مانند صدای
بوق ماشینها، موتور اتومبیلها و ازدحام آنها شرایط را به گونه ای زده که عابرین پیاده فقط از روی اجبار از معابر شهری
استفاده می کنند؛ اما رفته رفته اندیشمندان برنامه ریزی توجه به اولویت تردد انسان بر ماشین را در فضاهای شهری مد نظر
قرار دادند. پیاده روی دارای اهمیت اساسی در احساس تعلق به محیط و در بافت کیفیت های محیط است. در این راستا
عدم توجه به مقیاس انسانی و نادیده گرفته شدن نیازهای عابرین پیاده از معضلات پیش رو می باشد. در همین راستا،
پیاده راهها با توجه به تاثیر عمیق خود در ارتقاء کیفیت زندگی شهری، اهمیت ویژهای در میان فضاهای شهری دارند و از
عناصر لازم در هویت بخشی به فضای اجتماعی و فرهنگی در شهر می باشند. شاهین شهر، شهری از توابع بخش مرکزی
شهرستان و در استان اصفهان قرار دارد؛ و در همسایگی شمالی و در حدود ١٧ کیلومتری شهر اصفهان واقع شده است.
خیابان فردوسی یکی از مهم ترین خیابان های شاهین شهر است و به دلیل وجود کاربری های مختلف در این خیابان نقش
ترافیکی هم پیدا کرده است. در ساعات مختلف دارای اختلال ترافیکی ما بین اتومبیل هاو عابرین پیاده، است؛ و مشکلات
و معضلاتی را برای شهروندان ایجاد کرده است. هدف از این پژوهش بررسی مولفه های تاثیرگذار بر کیفیات فضایی پیاده
راهها در خیابان فردوسی شاهین شهر است. این تحقیق یک پژوهش توصیفی - تحلیلی و فرآیند آن ترکیبی (کمی و
کیفی) می باشد.
خلاصه ماشینی:
در يکي از جامع ترين تعاريفي که براي چنين محيطي ارائه شده است آن را اين گونه تعريف مي کند، محيط پياده راه وار اجتماعي است که داراي ويژگي هاي زير باشد: (به تصویر صفحه رجوع شود) نمودار ١- پياده راه (کاشاني جو، ١٣٨٩) 42 در شهرهاي انسان محور لزوم حمايت محيط شهري از تأمين نيازهاي حياتي انسان ، لزوم تناسب محيط شهري با ابعاد و رفتارهاي انساني، توجه خاص به ايمني و امنيت انسان در محيط شهري، خوانايي و جهت يابي محيط براي انسان و تنوع عملکردهاي محيط شهري، لزوم توجه به مشارکت مردم به هنگام برنامه ريزي و طراحي محيط شهري، انساني کردن مسيرهاي پياده و تجزيه وتحليل مجموعه ارزش هاي انساني و فراهم آوردن معيارهايي براي فرم فضاي شهري با اتکا به آنها مورد توجه قرار مي گيرد (معيني، ١٣٩٠).