چکیده:
هدف: هدف این پژوهش ساخت و اعتبارسنجی پرسشنامه سبکهای اسناد بیماران مبتلا به کووید-19 بود. روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل بیماران مبتلا به کووید-19 دو استان قم و تهران بود که به شیوه نمونهگیری در دسترس تعداد 292 نفر آزمون گرفته شد. یافتهها: جهت ارزیابی روایی محتوا، حداقل مقدار قابلقبول برای ضریب شاخص روایی محتوا ((CVI برابر با 79/. و حداقل مقدار قابل قبول برای شاخص نسبت روایی محتوا (CVR) برابر با 62/. مورد استفاده قرار گرفت. نتایج روایی ملاک به شیوه همگرا، بین پرسشنامه پژوهش حاضر و مقیاس هم ارز (734/0) و در سطح 01/0 معنادار بدست آمد. برای بررسی روایی سازه، نتایج همسانی درونی، به شیوه همبستگی هر یک از سؤالهای آزمون و هر کدام از عاملها با نمره کل در سطح (01/0)، معنادار بود. روایی سازه به شیوه تحلیل عاملی، به ترتیب هفت عامل «اسناد خداباورانه مثبت»، «اسناد بهبودی خداباورانه»، «اسناد شخصی شده»، «اسناد خداباورانه منفی»، «اسناد به دیگران»، «اسناد طبیعت گرایانه» و «اسناد بهبودی غیر خداباورانه» بدست آمد، که در مجموع (696/48) درصد واریانس کل پرسشنامه را برآورد میکند. اعتبار پرسشنامه در آزمون باز آزمون (678/0)، در روش دو نیمه سازی (808/0) و مقدار ضریب آلفای کرونباخ کل پرسشنامه (888/0)، بدست آمد که بیانگر همسانی درونی خوب این پرسشنامه است. نتیجهگیری: بنابراین نتایج بدست آمده حاکی از قابلیت پرسشنامه سبکهای اسناد بیماران مبتلا به کووید-19 جهت استفاده در تحقیقات پژوهشی و خدمات به بیماران کرونایی است.
Aim:The purpose of this study was to Development and validate a questionnaire of attribution styles of patients with Covid-19. Method: The research method was descriptive-correlational. The statistical population included patients with Covid-19 in Qom and Tehran provinces. 292 people were tested by convenience sampling method. Results: To evaluate the content validity, the minimum acceptable value for the Content validity index (CVI) is equal to ./79 And the minimum acceptable value for the Content validity ratio index (CVR) is equal to ./62 Was used. The results of the criterion validity were obtained convergently between the questionnaire of the present study and the equivalence scale (0.734) and was significant at the level of 0.01. Structural validity by factor analysis, respectively seven factors,"positive theistic attribution ", " theistic recovery attribution", "personalized attribution", "negative theistic attribution", "attribution to others", "naturalistic attribution" and " Non - theistic improvement attribution", which estimates (48.696) percent of the total variance of the questionnaire. The validity of the questionnaire was obtained in the test- retest (0.678) in the two halving method (0.808) and the Cronbach's alpha coefficient of the whole questionnaire (0.888), which indicates the good internal consistency of this questionnaire. Conclusion: Therefore, the results indicate the ability of the questionnaire of attributionstyles of patients with Covid-19 for use in research and services to Covid-19 patients.
خلاصه ماشینی:
علاوه بر اينکه تبيين هاي علي ابزاري براي توضيح باورها و درک جهان بيني بيمار ارائه ميدهد، تحقيقات تجربي در حوزة اسناد حاکي از رابطۀ آن با افسردگي (ولپي و لوين ١٩٩٨)، سلامت جسمي (دوا، ١٩٩٥)، سلامت رواني (هيرشي و موريس ، ٢٠٠٢)، سلامت عمومي (علي بالايي ، ١٣٩٣)، عملکرد در زمينه هاي حرفه اي (کر و گري، ١٩٩٥)، عملکرد فرد در حوزة آموزش و پرورش ( آلن و ديترش ، ١٩٩١؛ هيوستون ، ١٩٩٤؛ بريجز ٢٠٠١؛ چيس ، ٢٠٠١)، تعارض و کشمکش هاي زناشويي (کلي، ١٩٧٣)، گذشت (فينچام و هال ، ٢٠٠٦؛ خجسته مهر و ديگران ، ١٣٩١)، رضايتمندي از زندگي (حسن زاده ، مظاهري و خسروي، ١٣٩٠) و شادکامي (سنوان و ديگران ، ٢٠٠٨؛ دنيو و کوپر، ١٩٩٨؛ چنج و فرنيم ، ٢٠٠١)، است .
بنابراين ، با توجه به ويژگيهاي قابل ملاحظه بيماري کوويد-١٩ شامل تهديد، عدم اطمينان ، غيرمنتظره بودن و سرعت انتقال بالاي آن (شهياد و محمدي، ١٣٩٩)، پيش بيني باورها و رفتارهاي معطوف به بهبودي يا حفظ سلامتي براساس نحوة تبيين بيماري توسط بيمار و فقدان ابزار سنجش سبک هاي اسناد در بيماران مبتلا به کوويد-١٩ متناسب با فرهنگ بومي ايران طراحي شده و بررسي ويژگيهاي روان سنجي اين پرسشنامه ضرورت مييابد.
اين پرسشنامه داراي ٥١ گويه بوده و با استفاده از پژوهش بيات و ديگران (١٤٠٠)، که با هدف شناسايي سبک هاي اسنادي بيماران مبتلا به کوويد-١٩ انجام شد، طراحي و اعتباريابي گرديده است .
Coping, Attributions, and Health Functioning Among Adolescents with Chronic Illness and Their Parents: Reciprocal Relations Over Time; Journal of Clinical Psychology in Medical Settings, 26, 495–506.