چکیده:
در این مقاله که به روش کتابخان های است آیه 120 سوره مبارکه بقره را بررسی م یکنیم. آی های که خداوند متعال به پیامبر
اکرم (ص) درباره بهود وحی کردندء روشن است که آیات قرآن کریم مختص موردشان نزول نیست لذا هر حکمی که بیان شده
در همهی زمانها استمرار خواهد داشت. در این یه هر حکمی درباره یهود و نصاری و رضایت آنان و یا عدم رضایت آنان بیان
شده مختص به زمان پیامبر نبودهء بلکه جاری و در همهی دورهها میباشد. دراین مقالّهء ابتدا به بررسی الفاظ و کلمات این آیه
مبارکه میپردازیم و سپس شان نزول این آیه مبارکه و اندکی نیز درباره صفات و روحیات یهود بحث مینماییم. یکی از بدترین
صفات و روحیات این قوم تعصب و نژاد پرستی آنان است که به خاطر این روحیه هرگز به دین اسلام ایمان نیاوردند و نه تنها
آیمان نیاوردند بلکه راضی به جنگ با پیامبر شدند که کتب تاریخ گواه آنان است. این مقاله به دو جنگ از جنگهای پیامبر با
یهود اشاره میکند و در ادامه زمان قاجار و پهلوی را مورد بررسی قرار میدهیم و اعمالی که یهودیان متعصب بر سر ایران در
آوردند که بدترین جنایاتشان در زمان قاجار ممنوعیت طب سنتی و در زمان پهلوی حمایت از اسرائیل کودک کش و در زمان
حاضر هم» نسل کشی مسلمانان در فلسطین و اشغال آن و صدها جنایت دیگر یهود که این مقاله گنجایش آن جنایات را ندارد.
In this paper, which used a library-based method, we will examine
verse 120 of Baghara Sura. The verse that Almighty God revealed to the
Holy Prophet (pbuh) about the Jews, it is clear that the Quranic verses
are not specific to the cause of revelation, so any verdict that has been
expressed will persist at all times. In this verse, every verdict about the
Jews and Christians and their satisfaction or their dissatisfaction is not
specific to the time of the Prophet, but is ongoing and exists in all periods.
In this article, we first examine the words of this verse, and then we
discuss the cause of the revelation of this verse, and also we discuss a
little about the traits and spirits of the Jews. One of the worst traits and
morale of this people is their bias (prejudice) and racism, who never
believed in Islam and not only they did not believe in it, but also agreed
to enter into the war with the Prophet, that the history books are evidence
of them. This article refers to the two wars of the Prophet’s wars
with the Jews, and then we are going to examine the Qajar and Pahlavi
times and the actions that fanatic Jews have made over Iran, whose
worst crimes during the Qajar era were the prohibition of traditional
medicine, at the time of Pahlavi the support of Israel that killed innocent
children, and at the present time, the massacre of Muslims in Palestine
and its occupation and the hundreds of other Jewish crimes that
this article does not have the capacity to contain them.
خلاصه ماشینی:
طيب در تفسير خود اين چنين بيان مي کند: هرگز يهوديان و نصرانيان از تو راضي نمي شوند مگر آنکه از آيين آنان پيروي کني ؛ و اي پيامبر به يهوديان و نصرانيان بگو همانا قطعا هدايت الهي هدايت حقيقي و راستين است و تواي پيامبر اگر از تمايلات آنان پيروي کني بعد از آنچه از علم بر تو آمده براي تو از جانب خداوند هيچ کمک رساني نيست که بتواند تو را ياري کند.
چرا يهوديان جزيره العرب را انتخاب کردند چرا مکان هاي خوش آب و هوا را انتخاب نکردند؟؟ آنچه که در کتب تاريخي به دست مي آيد اين است که جزيره العرب از حيث منابع اقتصادي وضع مناسبي نداشت و از هر حيثي نابسامان بود وضع زندگي مردم و زندگي در آنجا آسان و راحت نبود، که به نظر بنده بهترين علت که سبب شد يهوديان چنين منطقه اي را براي هجرت انتخاب کنند، روايتي است به اين بيان که به زودي پيامبري در اين مکان ظهور خواهد کرد و استحکام امر او در يثرب خواهد بود (همان :١٧ /٣١٦ و ٣١٩) و قرآن نيز در آيات معتددي مثل آيه ٢٠ انعام اين چنين درباره يهوديان بيان مي کند: «الذين اتينهم الکتاب يعرفونه کما يعرفون ابناءهم الذين خسروا انفسهم فهم لايومنون » معني آيه : «کساني که آنان را کتاب آسماني داديم ، همانگونه که پسرانشان را مي شناسند (بر اساس اوصافي که در کتاب هايشان بيان شده ) پيامبر را مي شناسند، فقط کساني که سرمايه وجودشان را تباه کردند، ايمان نمي آورند.