"افرادی که ازالگوی رفتار ارتباطی قاطعیت برخوردار نیستند، پیش‌بینی ناپذیرند و تکلیف دیگران در مواجههء با آن‌ها روشن نیست و این امر امنیت افراد را به مخاطره می‌اندازد و چنین مشکلی در سطح سازمانها به مراتب بیشتر است؛زیرا سازمان هویت فردی ندارد و لذا پیچیدگی شبکه ارتباطی و تصمیم‌گیری آن پیش‌بینی‌ناپذیرتر می‌شود و افراد(درون سازمان یا برون آن) در مواجهه با سازمان احساس بلاتکلیفی می‌کنند و این احساس بلاتکلیفی که ناشی از پیش‌بینی ناپذیری سازمان است،امنیت افراد را تهدید می‌کند و آن نیز اعتماد به سازمان را به مخاطره می‌اندازد.
روش تحقق دادن به عدالت در فرهنگ سازمانی،حاکمیت اخلاق حرفه‌ای است و این مهم در گرو تدوین نظام اخلاق حرفه‌ای سازمان است تا تکالیف اخلاقی افراد در گروه،وظیفهء اخلاقی گروه نسبت به افراد و تکالیف سازمان و افراد در قبال طبیعت و جامعه تدوین شود و ضمانت اجرایی یابد."
(
, 
, 
)
