چکیده:
زمینه و هدف: خیابان به عنوان مهمترین عرصه عمومی شهر با ایجاد محیطی امن، نقش بسزایی در فعالیت و تحرک بدنی شهروندان داشته و از این رو بر سلامت آنان تأثیرگذار است. در این راستا، سعی گردید که با بررسی ادبیات مربوط به خیابانهای سالم، مهمترین شاخصهای ایمنی و امنیت، شناسایی شده و نحوه اثرگذاری آنها بر سلامت خیابانهای شهری مورد ارزیابی قرار گیرد.
روششناسی: روش پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی بوده و دادههای مورد نیاز از طریق منابع کتابخانهای و بررسی-های میدانی جمعآوری شده و تحلیل دادههای تحقیق نیز با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی صورت پذیرفتهاند. با توجه به آخرین سرشماری صورت پذیرفته شده و بر اساس فرمول کوکران، حجم نمونه آماری، 384 نفر محاسبه شده است.
یافتهها: با توجه به مقادیر به دست آمده از ضریب همبستگی پیرسون با سطح معنیداری کمتر از 05/0، ارتباط مثبت و معنیداری میان شاخصهای روشنایی، تداخل سواره و پیاده، فضاهای دنج و دور از دید، پوشش گیاهی و موانع ثابت و متحرک، با سلامت محور مورد مطالعه تشخیص داده شد.
نتیجهگیری: تحلیل ادراک کاربران خیابان نسبت به سلامت خیابان، نشاندهنده پایین بودن میزان کلی ایمنی و امنیت در خیابان نادر بوده است. همچنین میزان ادراک کاربران خیابان از مشکلات ایمنی و امنیتی شناسایی شده در خیابان نادر، نشانگر معنیدار بودن مشکلات موجود از دیدگاه مردم بوده است. میزان فعالیت و تحرک بدنی ساکنان و میزان سلامت کلی خیابان نادر در سطح پایینتر از متوسط به دست آمد.
Background and objectives: Street, as the most important public area of the city, has a significant role in the physical activity and mobility of citizens by creating a safe environment, hence affects their health. In this regard, an attempt has been made to identify the most important safety and security indicators by examining the literature on the healthy streets, and how they affect the health of urban streets. Methodology: The method of this research is descriptive-analytic and the required data are collected through library resources and field studies, and the analyses of the research data have been conducted using descriptive and inferential statistics. According to the latest census, the sample size is set as 384 individuals using the Cochran formula. Findings: According to the values obtained from the Pearson correlation coefficient with a significant level less than 0.05, there is a significant and positive correlation between lighting indices, pedestrian and people on vehicle interfaces, cozy and distant spaces, plants and stationary and mobile barriers, and the health of studied axis. Results: An analysis of street users' perception of street health has shown a low safety and security level in Nader Street. Also, the level of perception of users of the street from safety and security problems detected in Nader Street indicates the significance of the problems from the viewpoint of the people. The level of physical activity and mobility of the residents and the overall health level of Nader Street were lower than the average.
خلاصه ماشینی:
ارزيابي تأثير شاخص هاي ايمني و امنيت بر سلامت خيابانهاي شهري تاريخ دريافت : ١٣٩٧/٠٦/١٥ تاريخ پذيرش: ١٣٩٧/٠٨/٢٢ آرمين اخوان،٢ اسماعيل صالحي،٣ شيرين طغياني 4 از صفحه ١٧٧ تا ١٩٨ چکيده زمينه و هدف: خيابان به عنوان مهم ترين عرصه عمومي شهر با ايجاد محيطي امن ، نقش بسزايي در فعاليت و تحرک بدني شهروندان داشته و از اين رو بر سلامت آنان تأثيرگذار است .
در اين راستا، پرسش اصلي پژوهش حاضر بدين صورت شکل گرفت که شاخص هاي ايمني و امنيت مؤثر بر سلامت خيابانهاي شهري کداماند؟ و نحوه اثرگذاري آنها بر سلامت خيابانهاي شهري چگونه است ؟ 1- Goldberger 2 -Toronto Public Health بيان مسأله بسياري از خيابانهاي شهري معاصر با ويژگيهاي جسمي و رواني شهروندان خود سازگاري کافي ندارند.
1 - Michigan Complete Streets Coalition 2 - Nasar 3 - Report to Greater London Authority 4 - Jacobs 5 - Burden در نظرگرفتن تمهيدات آرامسازي ترافيک در خيابان و اشتراک گذاشتن سطح خيابان ميان کاربران، سرعت ترافيک را کاهش داده و به دنبال آن تعداد تصادفات و شدت آنها نيز کاهش مييابد.
1 - Maas 2 - Scotland Greenspace 3 - Cohen 4 - Evans 5 - Environmental Defense احمدي مرزاله و همکاران (١٣٩٤)، پارامترهاي مؤثر بر حاشيه ايمني عابرين پياده را مورد بررسي قراردادند و نتايج تحقيق آنها نشان داد که زمان انتظار عابرين قبل از عبور، مهم ترين عامل اثرگذار بر حاشيه ايمني عابرين پياده در خيابانهاي بدون علائم راهنمايي و رانندگي بود.