چکیده:
بیاتی مشهورترین و پرآوازهترین شاعر معاصرجهان عرب و به عنوان ستون سوم طلایه داران شعر امروز عرب است. وی شاعر عراقی و متعلق به روزگاری است که سرزمین تاریخیاش سالهای سخت و سیاهی را در زیر سایه شوم استعمار و استبداد گذراند. در بین شاعرانی چون نازک ملائکه، سیاب و بیاتی که طلایه دار شعر نو محسوب میشدند بیاتی توانست مساله ی مهم و سرنوشت ساز نوآوری در شعر عربی را به نتیجه نهایی برساند؛ چرا که سیاب در اثر بیماری لاعلاج در عنفوان جوانی از دنیا رفت، و نازک ملائکه نیز در دوران جوانی از تجربههای نخستینش دست کشید و دوباره به قالبهای کلاسیک روی آورد. اما بیاتی تنها کسی بود که با اعتقادی راسخ به این تجربه جسورانه ادامه داد. و نیمایوشیج بنیانگذار شعر نو فارسی است. آشنایی با درک ضرورتهای مبرم زمان، او را به ایجاد تحول اساسی و نوآوری در سبکهای متداول شعر فارسی سوق داد و راه تازهای را درپیش چشم او گذاشت. بیاتی و نیماتوانستند معیارهای هزار سالهی شعرعربی و فارسی را در وزن، قافیه، زبان و بیان و نماد و اسطوره که تغییرناپذیر و مقدس و ابدی مینمود، با اشعار و آراء محکم و مستدلشان تحول بخشند.
تحول در اوزان عروضی وتغییر در مکانیسم قافیه بندی، زبان، تصویر و سرانجام نماد و اسطوره از مهمترین موارد ساختار شکنی در شعر نو محسوب میشوند.
خلاصه ماشینی:
پژوهش حاضر با توجه به اهمیت پرورش خلاقیت در دوران کودکی و نقش عمده ی عوامل تاثیر گذار نظام آموزشی بر رشد خلاقیت و به ویژه حساسیت دوره پیش دبستانی در نظام تعلیم و تربیت دانش آموزان، می خواهیم بدانیم چنانچه دانش آموزان دوره ی پیش دبستانی را بگذرانند آیا این دوره تاثیری بر روند رشد خلاقیت در دانش آموزان تحت تعلیم در چهار مولفه اصالت، انعطاف، بسط، سیالی خواهد گذارد یا نه؟ بدین جهت مطالعه ی حاضر در پاسخگویی برای این سوال است: که آیا دوره ی پیش دبستانی به رشد خلاقیت دانش آموزان کلاس اول موثر است؟ ادبیات پژوهش در دنیای پیچیده کنونی که شاهد رقابت های بسیار فشرده جوامع مختلف برای دستیابی به جدیدترین تکنولوژی ها و منابع قدرت هستیم، افراد خلاق و با استعداد و صاحبان اندیشه نو و تفکر واگرا به مثابه گران بها ترین سرمایه ها از جایگاه بسیار والا و ارزشمندی برخوردار هستندو امروزه جامعه ما، بیش از هر زمان دیگری به افراد هوشمند و خلاق نیاز دارد هر چه قدر جهانی که در آن زندگی می کنیم پیچیده تر میشود نیاز به شناسایی و پرورش ذهن های خلاق و آفریننده بیشتر و شدید تر می گردد به همین دلیل در شرایط کنونی مساله خلاقیت از مهم ترین مسائل در قلمرو تعلیم و تربیت است در واقع آینده متعلق به کسانی است که بهتر از دیگران فکر میکنند، بهتر از دیگران عمل میکنند، و بهتر از دیگران می فهمند و دارای روحیه تحقیق و کاوشگری میباشند و هر پدیده ای را با دید کنجکاوانه مینگرند و آن را بررسی می کنند و هرگز از پژوهش و تحقیق و راه دشوار و خسته کننده آن مایوس نمی شوند اهمیت این مساله زمانی نمایان می شود که به منظور نهایی تعلیم و تربیت توجه کنیم هدف نهایی تعلیم و تربیت این است که شخص را را برای تفکری روشن و منطقی و فکری سازنده توانا سازد تا بتواند مشکلات و معضلات زندگی را به نحو مناسب حل نماید و از تجارب دیگران و گذشته استفاده کرده آن ها را سازمان دهد و از نتایج آن برای آینده استفاده کند (کریمی، 1387).