چکیده:
برنامهریزی شیرازهی هر کاری بحساب میآید و در حقیقت بدون داشتن برنامه کارها نامرتب شده و رسیدن به سرمنزل مقصود دورتر به نظر میرسد. حال آنکه در امر آموزش و تعلیموتربیت که حائط اهمیت فراوان است برنامه ریزی اهمیتی مضاعف پیدا میکند. در این مقاله سعی بر آن شد که برنامهریزی درسی مبتنی بر تعلیم و تربیت اسلامی بررسی گردد. روش تحقیق از نوع کتابخانهای میباشد که در طول یک ماه و با بهرهگیری از منابع و کتب معتبر علمی صورت پذیرفت. در ابتدا برنامهریزی درسی تعریف گردید و اهمیت آن بیان شد و سپس خود برنامهریزی درسی و در نهایت برنامهریزی در تعلیم و تربیت اسلامی بررسی شد. برنامهریزی عنصر اصلی آموزشوپرورش است و به عنوان یک رابط بین دانشآموز و معلم میباشد. نگاه جدی به برنامهریزی درسی و توجه به نقش معلم در این امر برای رسیدن به هدف اصلی آموزش و پرورش که همان حیات طیبه است بسیار نیاز است.
خلاصه ماشینی:
در این میان برنامههای درسی به عنوان قلب نظام تعلیم و تربیت و ابزاری در جهت تحقق اهداف آموزش و پرورش مورد توجه بیش از پیش قرار گرفت و بدین ترتیب برنامه ریزی درسی به یکی از حوزههای تخصصی و در عین حال بحثانگیز تعلیم و تربیت مبدل گردید.
اهميت و ضرورت برنامهريزي درسي از آنجا كه برنامة درسي بيانگر هدفها و آرمانهاي تربيتي و نيز منعكسكننده ارزشها و اعتقادات و به طور كلي، فرهنگ يك كشور است، پرسش اصلي اين است كه اگر بخواهيم برنامة درسي تربيت اخلاقي متناسب با فرهنگ ديني خود طراحي كنيم، چه مباني، اصول و شيوههايي را بايد مورد توجه قرار دهيم؟ اصول و شيوههاي تربيت اخلاقي در برنامة درسي آموزش و پرورش رسمي چيست؟ ويژگيهاي برنامة درسي تربيت اخلاقي مبتني برآموزههاي ديني اسلام كداماند؟بدين منظور، با بهرهگيري از آموزههاي ديني و اسلامي، ميتوان به شيوهاي مؤثر در به فعليت رساندن استعدادهاي معنوي انسانها تلاش نمود تا ره آورد اين نظام آموزشي، فارغالتحصيلاني واجد صفات اخلاقي باشند.
هدف یا آرمان نهایی برنامه درسی تربیت اسلامی، باید با این نگاه به انسان که او موجود شریفی است که برای هدفی شریف خلق شده است، ترسیم شود.
(حیدری و همکاران، 1386) اكنون اين پرسش مطرح ميشود كه اگر به انسان از منظر دين توجه كنيم، چه ملاحظاتي در خصوص انسان و نسبت به برنامة درسي تربيت اخلاقي، به عنوان طرح و نقشه يادگيري ميتوان در نظر گرفت.
هدف يا آرمان نهايي برنامه درسي تربيت اخلاقي، بايد با اين نگاه به انسان كه او موجود شريفي است كه براي هدفي شريف خلق شده است، ترسيم شود.