چکیده:
در این مقاله هدف اصلی، تبیین راهبردهای جمهوری اسلامی ایران برای تامین امنیت توسط نیروهای مسلح است. از آنجایی که محیط امنیتی جمهوری اسلامی ایران چه در بعد داخلی و چه در بعد خارجی محیطی مملو از چالش ها و تهدیدات اساسی است، در نتیجه از زمان شکل گیری انقلاب اسلامی ایران تا کنون، نیروهای مسلح به عنوان اصلی ترین مولفه تامین امنیت و مقابله با نفوذ مطرح هستند. در این راستا، سوال اصلی این گونه مطرح شده است که نقش نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در تامین امنیت چیست؟ در پاسخ این فرضیه ی محوری مطرح شده است که نیروهای مسلح با استفاده از مولفه های اعتقادی و همچنین تقویت توان دفاعی نقش مهمی در تامین امنیت دارند. یافته های پژوهش نشان می دهد که مولفه های اعتقادی از زمان شکل گیری انقلاب اسلامی تا کنون به عنوان عامل اصلی و اساسی نیروهای مسلح مطرح بوده است. همچنین با توجه به محیط ناامنی که ایران در آن قرار دارد، تقویت توان موشکی و اتخاذ بازدارندگی نیز به عنوان رکن دیگر در تامین امنیت و مقابله با نفوذ موثر بوده است. نوع روش تحقیق در این رساله، بنیادی – نظری با رویکردی تاریخی و همچنین بر مبنای مطالعات کتابخانه ای استوار بوده است.
The main purpose of this article is to explain the strategies of the Islamic Republic of Iran to ensure security by the armed forces. Since the security environment of the Islamic Republic of Iran, both internally and externally, is full of fundamental challenges and threats, as a result of the formation of the Islamic Revolution of Iran until now, the Armed Forces as the main component of security and confrontation They are influential. In this regard, the main question is what is the role of the Armed Forces of the Islamic Republic of Iran in providing security? In response to this central hypothesis, it has been suggested that the armed forces play an important role in providing security by using belief components as well as strengthening defense capabilities. Findings show that belief components have been the main factor of the armed forces since the formation of the Islamic Revolution. Also, due to the insecure environment in which Iran is located, strengthening the missile capability and adopting deterrence as other pillars in providing security and countering infiltration has been effective. The type of research method in this dissertation is fundamental-theoretical with a historical approach and also based on library studies.
خلاصه ماشینی:
از آنجايي که محيط امنيتي جمهوري اسلامي ايران چه در بعد داخلي و چه در بعد خارجي محيطي مملو از چالش ها و تهديدات اساي است ، در نتيجه از زمان شکل گيري انقلاب اسلامي ايران تا کنون ، نيروهاي مسلح به عنوان اصلي ترين مولفه تامين امنيت و مقابله با نفوذ مطرح هستند.
با تمام تحولات انجام شده در امر تکنولوژي و ارتباطات ، تجارب جنگ هاي گذشته اين نکته را ثابت کرده که هرگاه کشوري داراي يک موقعيت «ژئواستراتژيک » باشد، هيچگاه نمي تواند خود را از تحولات جهاني دور نگه دارد يا به عبارت ديگر منزوي باشد، زيرا به ناچار بخشي از يک استراتژي نظامي خواهد بود؛ و بايد سعي کند با درک موقعيت ، به عنوان يک وزنه ي استراتژيک وارد عمل شود و با بهره گيري از موقعيت خاص جغرافيايي، براي پيشرفت و توسعه ي کشور و ملت خود گام بردارد.
(عصاريان نژاد، ١٣٨١: ٦٢) ٥-مقابله با جنگ رواني دشمن دشمن با اجراي جنگ رواني به فکر بي اثر کردن کارکردهاي قدرت امنيتي نيروهاي خودي است و فعاليت هاي رواني خود را بر اين اساس طرح ريزي و اجرا مي کند، او با تهيه برآوردهاي اطلاعاتي نقاط ضعف و قوت ، آسيب پذيري، نيات رهبران سياسي و فرماندهان نظامي طرف مقابل راهکارهاي نيروهاي خود را ارزيابي و بر پايه آن اقدامات جنگ رواني خود را برنامه ريزي و اجرا مي کند؛ به عبارت ديگر هدف دشمن خنثي سازي توانايي ها و نفوذ از طريق نقاط ضعف و آسيب پذيري ها است در اين چشم انداز حالات روحي و رواني و اعتقادات نيروهاي خودي بيشترين آماج حملات رواني دشمن قرار مي گيرد.