چکیده:
از منظر حقوق کیفری، ارتکاب جرم یا هر نوع تخطی از قانونها و مقررات کیفری، به تنهایی موجب مسئولیت نیست، بلکه برای قابل مجازات دانستن مرتکب جرم از نظر اخلاقی و اجتماعی، لازم است سلسله شرایطی به طور هم زمان تحقق پیدا کنند.از جمله؛ وقوع رفتار مجرمانه باید همراه با علم و آگاهی مرتکب برغیر قانونی بودن عمل باشد.همچنین توام بودن رفتار مجرمانه با قصد، میل و اراده مرتکب در عالم خارج، مؤلفه ی ضروری دیگری برای تحقق مسؤولیت کیفری و در واقع پیش شرط تحقق آن است؛ به گونه ای که اگر این دو رکن از شرایط ارتکاب جرم منتفی باشد مجازات کیفری مرتکب نیز نقصان یافته وغیر قابل اعمال خواهد بود . در این تحقیق بدنبال بررسی مسئولیت کیفری نقصان یافته ی مجانین در سیاست جنایی ایران و نظام حقوقی انگلستان پرداخته خواهیم بود.تحقیق حاضر از لحاظ هدف، جزءِ تحقیقات کاربردی می باشد و از لحاظ شیوه جمع آوری اطلاعات، ِاسنادی بوده و اطلاعات جمع آوری شده رابه روش تحلیلی و توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد. یافته های پژوهش تاکید گر این فرضیه است که مبنای مسئولیت نقصان یافته مجانین در ارتکاب جرایم ، در پرتو اختلالات روانی ونابهنجاری ها عملکرد روانی ای که فرد از آن رنج میبرد، ارزیابی و بررسی می شود .جنون به عنوان یکی از عوامل رافع مسئولیت کیفری در هردو نظام حقوقی ایران و انگلستان پذیرفته شده است. با وجود این، قانون گذار ایرانی بیشتر از آن که به شرایط و ضوابط احراز دفاع جنون و آثار آن بپردازد.
From the point of view of criminal law, the commission of a crime or any violation of criminal laws and regulations does not lead to responsibility alone, but in order for the perpetrator to be considered morally and socially punishable, a series of conditions must be met at the same time. ; The occurrence of criminal behavior must be accompanied by the knowledge and awareness of the perpetrator of the illegality of the act. In such a way that if these two elements are excluded from the conditions of committing a crime, the criminal punishment of the perpetrator will be reduced and will not be applicable. The present research is a problem-oriented applied research in terms of purpose and is documentary in terms of data collection method and analyzes the collected information analytically and descriptively. Findings of the study emphasize the hypothesis that the basis of the reduced responsibility of the innocent in committing crimes, in the light of mental disorders and abnormalities, the psychological function of the person suffers, is evaluated and examined. Both Iranian and British legal systems are accepted. However, the Iranian legislature, rather than dealing with the terms and conditions of the defense of insanity and its effects, has contented itself with stating that insanity removes the responsibility of the perpetrator. Based on the results, insanity has been accepted as one of the factors removing criminal responsibility in both the Iranian and British legal systems.
خلاصه ماشینی:
مسئوليت کيفري نقصان يافته جرائم مجانين در سياست جنايي ايران و نظام حقوقي انگلستان 1 کيانوش هادي پور تاريخ دريافت :١٣٩٨/١١/٢٠ 2 مسعود قاسمي تاريخ پذيرش : ١٣٩٩/١/٢ يزدان نصرتي ٣ چکيده از منظر حقوق کيفري، ارتکاب جرم يا هر نوع تخطي از قانونها و مقررات کيفري، به تنهايي موجب مسئوليت نيست ، بلکه براي قابل مجازات دانستن مرتکب جرم از نظر اخلاقي و اجتماعي، لازم است سلسله شرايطي به طور هم زمان تحقق پيدا کنند.
از اين رو، با درنظر گرفتن جنبـه هـاي مثبت رويکرد نظام حقوقي انگلستان و لزوم رفع نواقص و ابهامات قانوني از سوي قانون گذار ايراني مي توان راهکارهايي مثل ؛ ضروري است که قانون گذار ميان اختلال رواني تام و نسبي تفکيک قائل شده ، تنها نوع اول را معادل جنون و موجب رفع مسئوليت کيفري بداند و در خصوص افراد مبتلا به اختلال رواني نسبي نيز واکنش مناسب را در همـه جـرائم (نه فقط جرائم تعزيري) به صراحت در قانون منعکس کند.
اما مسئله شايان توجـه آن است که ديگر در اين ماده از لفظ «مجنون » استفاده نشد و در عوض ، صحبت از اختلال تام يا نسبي شعور، قوه تمييز يا اراده بود که در فرض اول ، مرتکب از مجازات معاف بود، اما در صورت احراز حالت خطرناک ٣، به دستور دادستاني، وي تا رفع حالت يادشده در محل مناسبي نگهداري مي شد و در فرض دوم ، با توجه به نوع جرم ارتکابي (جنايت يا جنحه )، تخفيف يا تبديل مجازاتي براي وي درنظر گرفته مي شد.