چکیده:
دین به عنوان یکی از مهمترین نهادها در طول تاریخ پرفراز و نشیب بشریت، دوران افول و صعود زیادی را تجربه کرده است . دین یک پدیده جدید نیست و از روزی که بشریت پا به عرصه وجود گذاشت و زندگی جمعی خود را آغاز نمود، همواره با او بوده است. اعمال دینی حس همبستگی و اتکا به گروه و خلاصه، حس بودن در جامعه را نشان میدهد. دین زبان مشترک اخلاقی جامعه است .این پژوهش به دنبال شناسایی تاثیر سیاست گذاری فرهنگی بر دینداری اجتماعی است و ازسویی دیگراز لحاظ روش ، یک تحقیق پیمایشی به حساب می آید و واحد تحلیل آن شهروندان تهرانی می باشند .پرسشنامه محقق ساخته ،پس از بررسی اعتماد و اعتبار آن با نمونه گیری خوشه ای در سه منطقه شهر تهران و در بین110 خانوار تهرانی اجرا گردید. یافته های تحقیق حاکی از آن است بین سیاست های فرهنگی با دینداری اجتماعی شهروندان وخانواده ها ارتباط معناداری وجود دارد و دینداری نیز در بین گروههای سنی تفاوت معناداری دارد.
Religion, as one of the most important institutions, has experienced many ups and downs during the ups and downs of human history. Religion is not a new phenomenon and has always been with humanity since the day it came into being and began its collective life. Religious practices show a sense of solidarity and reliance on the group, and in short, a sense of belonging in society. Religion is the common moral language of society. This study seeks to identify the impact of cultural policy on social religiosity. On the other hand, in terms of method, it is a survey research and its analysis unit is Tehran citizens. A researcher-made questionnaire, after examining trust And its validity was performed by cluster sampling in three areas of Tehran and among 110 families in Tehran. Findings indicate that there is a significant relationship between cultural policies and social religiosity of citizens and families and religiosity is significantly different between age groups.
خلاصه ماشینی:
همچنين سياست گذاري فرهنگي به اراده دولت در ايجاد يا تحکيم و يا تغيير مقررات و تنظيمات در عرصه فرهنگ معطوف است که چنين اراده اي ميتواند سلبي يا ايجاد باشد (وحيد، ١٣٨٦: ٢٢٨) «سياستگذاري فرايند پيچيده اي است که براساس يک الگوي نهادينه شده هد ايت وکنترل مي شود» (بروکس ، ١٩٩٣ :٧٩) اصـول نهادينـه شـده محـدوديت هـايي را فـراروي سياستگـذاران قرارمـي دهـد و بـه جـاي عرضـه وپيشـنهاد راه حـل هـاي مـ ؤثر و مفيـد، بـا پيچيدهترکردن راه حل هاي موجود، عواقب نامطلوبي را به بار مي آورند (سايمون ١٩٧٦ :٥٧٤) با افزايش محدوديت ها، ميزان مخالف ها، مذاکرات و تبادل نظرها نيز افزايش مي يابد و در بلند مدت اين اصول نهادينه شده ممکن است خود به مثابه سياست تلقـي شـ ده و مـورد اسـتفاده قرار گيرد (هال ، ١٣٧٨ :٣١) منشأ سياست گذاري فرهنگي سرمشق سياست گذاري فرهنگي را ميتوان در دو سرمشق کلي خلاصه کرد: سرمشق آرمانشهر و سرمشق واقع گرا که بصورت جدولي به شرح ذيل بيان ميشود: جدول (١) سرمشق هاي سياست گذاري فرهنگي به نقل از (آزاد ارمکي و منوري، (66 :1389 (رجوع شود به تصویر صفحه) تجزيه و تحليل داده ها آمار توصيفي سوالات پژوهش در اين قسمت از پژوهش به توصيف سوالات سياست فرهنگي و دينداري پرداخته شده است .
آزمون سوالات پژوهش سوال اصلي -آيا بين ميزان شناخت از سياست گذاري فرهنگي و دينداري اجتماعي شهروندان تهران از سال ١٣٨٨ تا ١٣٩٨ رابطه اي وجود دارد ؟ براي آزمون اين فرضيه پس از ويرايش هاي لازم بر روي گويه هاي متغير مربوطه از آزمون معني داري پيرسون استفاده شده است .