چکیده:
یکی از تعاریف محافظه کاری در حسابداری به شکل سنتی، از این قرار است : «هیچ سودی را نپذیرید، اما تمام زیان ها را شناسایی کنید». نپذیرفتن سود را میتوان به این شکل تفسیر کرد: قبل از اینکه به شکل قانونی ادعایی نسبت به درآمدها مطرح شود، آن را شناسایی نکنیم . محافظه کاری در حسابداری به این معنی نیست که نتوان هیچ سودی را قبل از دریافت وجوه نقد شناسایی کرد، بلکه مساله ی اصلی، قابلیت تایید آن است محافظه کاری محصول عدم اطمینان و ابهام است . هر زمان که حسابداران در ارزش گذاری داراییها یا بدهیها با ابهام روبه رو میشوند، میتوانند به محافظه کاری پناه برند. مطالعات نشان میدهد مدیران از طریق انتخاب سیاست های خاص حسابداری، تغییر در برآوردهای حسابداری و مدیریت اقلام تعهدی، سودهای گزارشی را تعدیل میکنند. از اینرو بسیاری از حسابداران از محافظه کاری انتقاد میکنند. آنها معتقدند که محافظه کاری بجای ارزیابی واقع گرایانه ، موجب سوگیری سیستماتیک در گزارش های مالی میشود که این امر با برخی ویژگیهای کیفی مهم ، نظیر بیان صادقانه ، بی طرفی و قابلیت مقایسه (شامل ثبات رویه ) در تضاد است .
خلاصه ماشینی:
در بيانيه مفاهيم شماره ٢ هيأت تدوين استانداردهاي حسابداري مالي آمريکا ، محافظه کاري اين گونه تعريف شده است : " نشان دادن واکنش محتاطانه به وجود ابهام به منظور ايجاد اطمينان خاطر از اينکه ابهام و خطرات احتمالي همراه با آن ، در حد کافي مورد توجه واقع شده اند " .
فرضيه هاي پژوهش با توجه به ادبيات مطرح شده در مورد محافظه کاري وخطر ورشکستگي فرضيه تحقيق به شرح ذيل مطرح مي شود: فرضيه اصلي :بين محافظه کاري حسابداري و خطر ورشکستگي شرکت ها ارتباط وجود دارد.
H0 : جدول ٦(): نتايج تخمين (رجوع شود به تصویر صفحه) نتايج حاصل از تخمين نشان مي دهد که احتمال آزمون t براي متغير محافظه کاري ،کوچکتر از ٥% است لذا؛ ضريب برآوردي متغير فوق از لحاظ آماري معني دار مي باشد.
با توجه به جدول فوق براي متغير ريسک سطح معناداري برابر با ٠٧-E١٧٤مي باشد که کمتر از ٠/٠٥ است و بنابراين با اطمينان ٩٥% فرضيه تحقيق را مي توان تاييد کرد، يعني با اطمينان ٩٥%مي توان گفت بين محافظه کاري با خطر ورشکستگي رابطه معناداري وجود دارد.
Z it = 2/069574- 1/74E-07CON it نتيجه گيري فرضيه پژوهش فرضيه اصلي اول اين تحقيق به شرح زير بوده است : بين محافظه کاري و ريسک ورشکستگي رابطه معناداري وجود دارد.
هر چه تفاوت قابليت تاييد براي درآمد و هزينه بيشتر باشد، به درجات بالاتري از محافظه کاري منجر ميشود نتايج اين پژوهش نشان مي دهد که يک رابطه معنادار بين حسابداري محافظه کارانه و خطرات ورشکستگي وجود دارد و به همين صورت خطرورشکستگي در دوره جاري باعث اعمال محافظه کاري در دوره هاي آتي مي شود.