چکیده:
بر اساس آموزه های دین مبین اسلام ، زن جایگاهی رفیع در نظام هستی دارد و از دامن زن مرد به معراج میرود. در این نوشتار با تکیه بر آیات قرآن کریم گذری بر جایگاه و منزلت زن و نیز آشنایی با زنان برجستۀ تاریخ خواهیم داشت . بر اساس مهم ترین یافته های این تحقیق ، زنان از ویژگیهای منحصر بفردی برخوردار بود که خداوند متعال به دفعات به آنها اشاره کرده است . افزون بر آن ، زنانی همچون حضرت فاطمۀ زهرا، مریم ، آسیه سلام الله علیهن و مادر حضرت موسی علیه السلام از آن دسته زنانی هستند که خداوند به اشاره یا تصریح از آنها به بزرگی یاد کرده است . نوع روش تحقیق ، توصیفی- تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای می باشد.
خلاصه ماشینی:
درواقع ، خداوند با ذکر زنان به ضمير غايب برخلاف مردان به راهکار ويژه تربيتي و هدايتي آنان براي وصول به غايت انسانيت اشاره دارد؛ يعني خداوند بسياري از وظايف اجتماعي را بر دوش مرد نهاده و آن را بر زن واجب نشمرده تا براي زنان اين فرصت فراهم شود که فارغ از تظاهرات اجتماعي و در خلوت خانواده و با استفاده از سرمايه عاطفي که خود به او عطا کرده ، در جهت سلامت جسم و تعالي روح انساني شوهر و فرزندان ، يعني افراد جامعه ، خدمت کند و البته از سر مهر و رحمت و با تمرين فضيلت اخلاص بپذيرد که اثرگذاري اجتماعي او در مقايسه با مرد نمود کمتري دارد و گاه مورد بي توجهي واقع مي شود.
قرآن به وجه اشتراک اساسي و بسيار مهمي اشاره نموده ، انسان بودن انسان را ملاک قرار مي دهد و در اين موضوع حکم به يکساني زن و مرد در خلقت و ارزش هاي اساسي و انساني مي نمايد و با تأکيد بر خلقت انسانها از نفس واحد، در ابتداء سوره نساء چنين مي فرمايد: «اي مردم از پروردگارتان بپرهيزيد که همه شما را از يک انسان آفريد، و همسر او را (نيز) از جنس او آفريد، و از آن دو، مردان و زنان فراواني (در روي زمين ) منتشر ساخت .