چکیده:
بیان مساله: در سالهای اخیر، مطالعه درباره مفاهیم تابآوری در مقیاسهای شهری و منطقهای توجه ویژهای را به خود جلب کرده است، هرچند سطح و تعداد این مطالعات در مقیاس شهری بیش از مطالعات انجام شده در مقیاسهای بالاتر است. از این رو، خلا این دسته از مطالعات در حوزه مطالعات منطقهای نمایان است. هدف: هدف اصلی از این تحقیق بررسی و سنجش تابآوری شبکه ارتباط شهرکرج میباشد. در این پژوهش با مطالعات کتابخانهای معیارها و زیرمعیارهای مهم در افزایش میزان تابآوری راهها مشخص و سپس در محورهای انتخابی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. شش معیار تدوین شده در این پژوهش، تابآوری حرکت سواره، تابآوری عابران پیاده و دوچرخه سواران، تابآوری در برابر سوانح طبیعی، مدیریت کارآمد حمل و نقل، تابآوری در برابر شرایط نامساعد آب و هوایی و تابآوری در برابر جرم میباشد. روش: این پژوهش از نوع کاربردی میباشد. از سوی دیگر، روش تحقیق، توصیفی تحلیلی با رویکرد ترکیبی (کمی- کیفی) میباشدیافتهها: محورهای انتخابی این پژوهش، خیابان شهید بهشتی و خیابان آزادی میباشند. براساس ارزیابیهای انجام شده در این پژوهش به روش تحلیل سلسله مراتبی، سطح تابآوری این محورها متوسط و کم میباشد. نتیجهگیری: از راهکارهای پیشنهادی برای ارتقای تابآوری میتوان پیاده راه نمودن بخشهای پرتردد پیاده خیابان، اجرای طرحهای ترافیکی مانند زوج و فرد نمودن، کنترل سرعت وسایل نقلیه و تامین حرکت ایمن برای عابران پیاده از طریق روشهای آرام سازی، استفاده از ابزار کنترل سرعت، احداث روگذر یا زیرگذر عابر پیاده در نقاط پرخطر و... اشاره نمود.
In recent years, the study of the concepts of resilience at the urban and regional scales has attracted special attention, although the level and number of these studies at the urban scale is higher than other studies at higher scales. Hence, the gap of this group of studies in the field of regional studies is obvious. The main purpose of this study was to investigate and evaluate the resilience of Karaj communication network. Using library studies, important criteria and sub-criteria in increasing the resilience of roads were identified and then studied and evaluated in selected axes. The six criteria developed in this study are equestrian resilience, pedestrian and cyclist resilience, natural disaster resilience, efficient transportation management, resilience against adverse weather conditions, and resilience against crime. This applied research used a descriptive-analytical method and combined (quantitative-qualitative) approach. The selected axes of this research are Shahid Beheshti Street and Azadi Streets of Karaj. The results of hierarchical analysis shows that the level of resilience of these axes is moderate and low. Among the proposed solutions to improve resilience are pedestrianization of busy sections of the street, implementation of traffic plans such as pairing and individualizing traffic on the passageways of vehicles, controlling the speed of vehicles and providing safe movement for pedestrians through relaxation methods, using speed control tools, and the construction of overpasses or underpasses for pedestrians in high-risk areas.
خلاصه ماشینی:
بررسي و سنجش تاب آوري شبکه ارتباطي شهر کرج (مطالعه موردي: خيابان هاي شهيد بهشتي و آزادي ) حسن حکمت نيا- دانشيار، گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري ، دانشگاه پيام نور، تهران ، ايران اسماعيل نصيري هنده خاله ١ - دانشيار، گروه جغرافيا و برنامه ريزي شهري ، دانشگاه پيام نور، تهران ، ايران فضل اله اسمعيلي- استاديار، گروه جغرافيا و برنامه ريزي روستايي، دانشگاه پيام نور، تهران ، ايران بهروز نظافت تکله - دانش آموخته کارشناسي ارشد، ژئومورفولوژي نظري ، دانشگاه محقق اردبيلي ، اردبيل ، ايران داوود فتاحي- دانش آموخته کارشناسي ارشد، جغرافيا و برنامه ريزي شهري ، دانشگاه پيام نور، تهران ، ايران داوود مقدم - دانشجوي کارشناسي ارشد، برنامه ريزي آمايش سرزمين ، دانشگاه تهران ، تهران ، ايران تاريخ دريافت : ١٤٠٠/٢/٢ تاريخ بازنگري: ١٤٠٠/٥/١٣ تاريخ تصويب : ١٤٠٠/٥/١٨ چکيده بيان مســأله : در ســال هاي اخير، مطالعه درباره مفاهيم تاب آوري در مقياس هاي شــهري و منطقه اي توجه ويژه اي را به خود جلب کرده است ، هرچند سطح و تعداد اين مطالعات در مقياس شهري بيش از مطالعات انجام شده ديگر در مقياس هاي بالاتر است .
نورائي و همکـارانش (١٣٩٠) بـه منظور ارزيـابي و تحليـل مکاني کارايي شـــبکه هاي ارتباطي محلي پس از زمين لرزه از منظر پدافند غيرعامل را موردبررســي قرار دادند ايشــان به اين نتيجه رســيدند که توجه به شــبکه ارتباطي به عنوان يکي از مهم ترين تأسـيسـات زيربنايي شـهر، نقش مهمي در کاهش يا افزايش آسـيب هاي ناشـي از وقوع حوادث طبيعي دارد؛ بـه گونه اي که اگر شـــبکه ارتباطي بعد از وقوع حادثه کارايي خود را حفظ نمايد، ميزان تلفات کاهش مي يابد؛ بنابراين ، 1 Ajibade 2 Wilson 3 Folk 4 Smith 5 Holing 6 Davis يکي از فعاليت هاي ضـروري به منظور بهينه سـازي شـبکه ارتباطي درون شـهري، تحليل وضـع موجود شـبکه ارتباطي به ويژه شناسايي ميزان کارايي آن است .