چکیده:
خودکارآمدی یکی از مفاهیم کاربردی در نظریه های یادگیری – اجتماعی و یا نظریه شناختی اجتماعی
برای رفتار حرفه ای است. هدف اصلی این رساله، تعیین رابطه مثبت اندیشی و امید به زندگی با خودکار
آمدی معلولین جسمی – حرکتی در استان همدان میباشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را همۀ افراد
معلولی که در ٣ مرکز توانبخشی در شهرستان همدان هستند که برای این مطالعه حجم ٣٨٤ نفر در نظر
گرفته شده است را تشکیل میدهد. روش پژوهش حاضر از لحاظ هدف یک تحقیق کاربردی، از لحاظ
روش توصیفی و از نوع همبستگی بوده که به صورت میدانی انجام شد. پرسشنامۀ ١٢ سوالی امید به زندگی
اسنایدر، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و پرسشنامه مثبت اندیشی که شامل ٣٠ سوال ٥ گزینه ای است که
در سال ١٩٨٨توسط اینگرام و ویسنیکی تهیه شده است، ابزار اصلی گردآوری داده های پژوهش بودند.
روشها و ابزار تجزیه و تحلیل دادهها شامل دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی بوده که جهت انجام
آمار توصیفی از شاخص های پراکندگی و مرکزی و به همراه نمودارهای متناسب با جداول، استفاده شد.
همچنین در آمار استنباطی و جهت برآورد نتایج فرضیهها و به دست آوردن مقادیر لازم برای تجزیه و
تحلیل های آماری از آزمون های کولموگروف – اسمیرنوف، همبستگی پیرسون و رگرسیون به توسط نرم
افزار آماری SPSS ویرایش ٢٢ استفاده گردید. از سویی به منظور بررسـی توامان رابطـه سه عامل
خودکارآمدی، مثبت نگری و امید به زندگی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده خواهد شد. همچنین
جهـت پـیش بینـی متغیـر خودکارآمدی توسط متغیرهای پیشبین از رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج
حاوی اثر گذاری متغیر ملاک روی متغیر های پیش بین بود
خلاصه ماشینی:
درک انسان از خودکارآمدي بر الگوهاي تفکر، انگيزش ، عملکردو برانگيختگي هيجاني فرد تأثير ميگذارد (شولتز، ١٩٩٠، ترجمه ي کريمي و همکاران ، ١٣٨٤) يکي از مشکلات تربيتي عصر ما نگرش هاي کم بينانه ي افراد به خصوص نوجوانان نسبت به خود است .
بنابراين ، هدف اين پژوهش بررسي رابطه مثبت انديشي و اميد به زندگي با خودکار آمدي معلولين جسمي -حرکتي در شهر همدان ميباشد.
بنابراين ، با توجه به ادبيات پژوهشي فوق و همچنين عدم وجود منابع پژوهشي کافي در جامعه ي هدف معلولين ، هدف اين پژوهش بررسي تاثير ميزان مثبت انديشي و اميد به زندگي بر خودکار آمدي معلولين جسمي –حرکتي در استان همدان مي باشد.
نظر به مقوله آموزش مهارت هاي مختلف علي الخصوص مهارت هاي حوزه رواني – اجتماعي و افزايش اميد به زندگي معلولين و با توجه به اهميت مثبت انديشي و اميد به زندگي رابطه ي آن با ميزان خودکارآمدي معلولين جسمي و حرکتي، هدف اصلي در اين پژوهش بررسي رابطه مثبت انديشي و اميد به زندگي با خودکار آمدي معلولين جسمي – حرکتي در شهر همدان قرار گرفته است .
پس ميتوان گفت که مثبت انديشي بر خودکارآمدي معلولين جسمي – حرکتي در مراکز بهزيستي شهر همدان تاثير معني داري دارد که اين امر دال بر تاييد آماري و معناداري فرضيه اول پژوهش مي باشد.
پس ميتوان گفت که ميزان اميد به زندگي بر خودکارآمدي در معلولين جسمي – حرکتي در مراکز بهزيستي شهر همدان تاثير معني داري دارد که اين امر دال بر تاييد آماري و معناداري فرضيه دوم پژوهش ميباشد.