چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سه ماه مداخلات سبک زندگی شامل تمرین هوازی غیرنظارتشده با شدت متوسط و رژیم غذایی کمکالری بر شاخصهای هورمونی، متابولیکی و آنتروپومتریکی زنان نابارور دارای اضافه وزن و چاق مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS) انجام شد. روش این پژوهش تجربی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و رویکرد کاربردی بود. از بین زنان نابارور مبتلا به PCOS مراجعهکننده به بیمارستان آرش تهران، 20 نفر (سن 5/2±9/27 سال، وزن 05/8±36/81 کیلوگرم و شاخص توده بدن 97/1±27/30 کیلوگرم بر مترمربع)، بهعنوان نمونه آماری انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه تجربی (10 نفر) و شاهد (10 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی و رژیم غذایی براساس مشخصات فردی آزمودنیهای گروه تجربی تجویز شد. شاخصهای هورمونی، متابولیکی و آنتروپومتریکی آزمودنیها پیش و پس از سه ماه اندازهگیری شد. مقایسه دورن گروهی با آزمون t همبسته و مقایسه بینگروهی با آزمون آنکوا در نرمافزار SPSS صورت گرفت (05/0P<). در گروه تجربی کاهش معنیدار هورمون آنتیمولرین (016/0=P) و تستوسترون تام (000/0=P) مشاهده شد. همچنین وزن، BMI، WC، WHR (000/0=P)، فشار خون سیستولی (003/0=P)، گلوکز خون ناشتا (019/0=P)، TG (000/0=P) و LDL (035/0=P) کاهش معنیدار و HDL (002/0=P) افزایش معنیداری یافت. بنابراین، پیشنهاد میشود اینگونه مداخلات پیش از شروع یا همزمان با درمان پزشکی، برای زنان نابارور دارای اضافه وزن و چاق مبتلا به PCOS تجویز گردد.
The aim of this study was to investigate the effect of three months of lifestyle interventions including unsupervised moderate intensity aerobic exercise and low-calorie diet on hormonal, metabolic and anthropometric parameters in overweight and obese infertile women with polycystic ovary syndrome (PCOS). The method of this study was experimental with pretest-posttest design and applied approach. Among infertile women with PCOS referred to Arash Hospital in Tehran, 20 women (age 27.9±2.5 years, weight 81.36±8.05 kg and body mass index 30.27±1.97 kg/m2) were selected as the statistical sample and randomly were divided into two experimental (n=10) and control (n=10) groups. Exercise program and diet were prescribed based on the demographic characteristics of the experimental group. Hormonal, metabolic and anthropometric parameters of the subjects were measured before and after three months.Intragroup comparison was performed with paired sample t-test and intergroup comparison with ANKOVA test in spss software (P<0.05). In the experimental group, a significant decrease in antimullerian hormone (P=0.016) and total testosterone (P=0.000) was observed. Also, weight, BMI, WC, WHR (P=0.000), systolic blood pressure (P=0.003), fasting blood glucose (P=0.019), TG (P=0.000) and LDL (P=0.035) significantly decreased and HDL (P=0.002) significantly increased. Therefore, it is recommended that this type of interventions be prescribed before or simultaneously with medical treatment for overweight and obese infertile women with PCOS.
خلاصه ماشینی:
استادیار، گروه علوم تغذیه ، پژوهشکدة غدد درونریز و متابولیسم ، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر سه ماه مداخلات سبک زندگی شامل تمرین هوازی غیرنظارتشده با شدت متوسط و رژیم غذایی کم کالری بر شاخص های هورمونی، متابولیکی و آنتروپومتریکی زنان نابارور دارای اضافه وزن و چاق مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) انجام گرفت .
جدیدترین خطوط راهنمای بالینی بین المللی ، مداخلات سبک زندگی ٣شامل رژیم غذایی و تمرین ورزشی همراه با رفتاردرمانی را به عنوان اولین خط درمان ناباروری ناشی از عدم تخمک گذاری در زنان چاق مبتلا به PCOS پیشنهاد کرده است (٩)؛ حتی کاهش وزنی معادل ٥ تا ١٠ درصد، از طریق محدودیت کالریکی و فعالیت جسمانی آثار مثبتی بر بهبود شاخص های آنتروپومتریکی از جمله شاخص تودة بدن (BMI٤) و دور کمر (WC٥)، شاخص های متابولیک مانند کلسترول تام، مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدی زنان مبتلا به PCOS دارد (١٠).
با توجه به کمبود و تناقض یافته های موجود، این پژوهش به بررسی آثار مداخلات سبک زندگی شامل سه ماه تمرین هوازی غیرنظارتشده ١و رژیم غذایی کم کالری بر سطح AMH (شاخص ذخیرة تخمدانی)، تستوسترون آزاد (شاخص هایپرآندروژنیسم بیوشیمیایی)، همراه با شاخص های متابولیکی و آنتروپومتریکی زنان نابارور دارای اضافه وزن و چاق مبتلا به PCOS پرداخت .
از مهم ترین نتایج این پژوهش ، کاهش معنادار سطح سرمی AMH و تستوسترون تام پس از اجرای سه ماه تمرین هوازی با شدت متوسط و رژیم غذایی کم کالری بود که نشانۀ بهبود عملکرد تخمدان و هایپرآندروژنیسم است .