چکیده:
این پژوهش باهدف بررسی رابطه بین اضطراب ناشی از ویروس کرونا و حمایت اجتماعی و اثر آن بر انگیزش تحصیلی در سال تحصیلی 1400-1399 اجرا شده است. روش پژوهش توصیفی- همبستگی است که به شیوه پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش‌آموزان دختر مدارس نمونه دولتی دوره اول متوسطه شهر سنندج به تعداد 180 نفر تشکیل می‌دهد. روش حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان متشکل از 118 نفر و به شیوه تصادفی ساده انتخاب شد. برای گردآوری داده‌ها از سه نوع پرسشنامه استاندارد اضطراب ویروس کرونا (CDAS) علی پور و همکاران (1398)، پرسشنامه انگیزش تحصیلی (AMS) وارلند (1992) و پرسشنامه حمایت اجتماعی (1390) که روایی صوری و محتوایی آن‌ها توسط متخصصان مورد تائید و پایایی آن‌ها نیز به ترتیب 91/0، 88/0 و 85/0 می‌باشد. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام‌به‌گام تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج حاصل از یافته‌ها نشان داد بین اضطراب ویروس کرونا با حمایت اجتماعی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان رابطه معکوس و معناداری وجود دارد، اما بین حمایت اجتماعی با انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p= 0/05). همچنین 14 درصد از انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان را اضطراب اجتماعی می‌کاهد. در حالی که، 19درصد انگیزش تحصیلی از طریق حمایت اطلاعاتی و حمایت عاطفی قابل پیش‌بینی است. درنتیجه، با فراهم‌سازی مداخلات مشاوره‌ای و روان‌شناختی با نقش حمایت اجتماعی از سوی مشاوران و مربیان مدرسه جهت کاهش اضطراب ویروس کرونا، می‌توان شاهد بهبود انگیزش تحصیلی در دانش‌آموزان شد.
This study was conducted to investigate the relationship between Corona virus anxiety and social support and its effect on academic motivation during the academic year 1399-1400. The research method is descriptive-correlational and was conducted through a survey. The statistical population of the study consists of all female students of the magnet school (high school) in Sanandaj in the number of 180 people. The sample size was selected using the Morgan table and simple random sampling which consists of 118 individuals. For data collection, three types of standard questionnaires of Corona Disease Anxiety Scale (CDAS) Alipour et al. (1398), Academic Motivation Scale (AMS) Vallerend (1992) and Social Support Questionnaire (1390) were used. The face and content validity of the questionnaires were approved by experts and their reliability was 0.91, 0.88 and 0.85, respectively. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and stepwise multiple regression analysis. The results showed that there is an inverse and significant relationship between coronavirus anxiety with social support and students 'academic motivation, but there is a positive and significant relationship between social support and students' academic motivation (p = 0.05). (Social anxiety also reduces students' academic motivation by 14%. Whereas, 19% of academic motivation can be predicted through informational and emotional support. As a result, by providing counseling and psychological interventions with the role of social support by school counselors and educators to reduce Coronavirus anxiety, we can see an improvement in students' academic motivation.
(
, 
, 
)
