چکیده:
زمینه: تحقیقات متعددی در خصوص عوامل مؤثر بر خودنظم جویی تحصیلی دانش آموزان انجام شده است، ولی پژوهشی که به صورت یکجا اثر تعاملی متغیرهای عملکرد خانواده، جو مدرسه، سرسختی روانشناختی و خودکارآمدپنداری تحصیلی را بر خودنظم جویی تحصیلی دانش آموزان بررسی نماید، انجام نشده است.
هدف: مدل یابی خودنظم جویی تحصیلی دانش آموزان بر اساس عملکرد خانواده، جو مدرسه و سرسختی روانشناختی با نقش میانجی گر خودکارآمدپنداری تحصیلی بود.
روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگی و با استفاده از مدل‌یابی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانش‌آموزان پسر مشغول به تحصیل در مقطع دوره دوم دبیرستان‌های تهران، در سال تحصیلی 1400-1399 بودند و 385 نفر، به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه های راهبردهای یادگیری خودنظم‌جویی پینتریچ و دی‌گروت (1990)، عملکرد خانواده اپشتاین و همکاران (1983)، جو مدرسه زولیگ و همکاران (2009)، سرسختی کوباسا و همکاران (1982) و خودکارآمدپنداری تحصیلی غفور و اشرف (2007)، پاسخ دادند.
یافته‌ها: نتایج حاکی از آن بودند که مدل فرضی پژوهش با انجام برخی اصلاحات از برازش مطلوبی برخوردار بود. )0/059 , RMSEA= 2/150, cmin/df= 0/929 , CFI= 0/901 , NFI= 0/907 . (GFI= همچنین ضرایب مسیر مستقیم میان عملکرد خانواده و جو مدرسه با خودنظم جویی تحصیلی معنادار بودند ولی ضریب مسیر مستقیم میان سرسختی روانشناختی با خودنظم جویی تحصیلی معنادار نبود. همچنین نتایج حاکی از آن بود که ضرایب مسیر غیرمستقیم میان عملکرد خانواده، جو مدرسه و سرسختی روانشناختی با خودنظم جویی تحصیلی معنادار بودند.
نتیجه‌گیری: خودنظم جویی تحصیلی دانش آموزان از طریق ارتقاء فرآیندهای ارتباطی خانواده، بهبود روابط درون مدرسه ای و افزایش سرسختی روانشناختی و خودکارآمدپنداری تحصیلی دانش آموزان، می تواند ارتقاء یابد.
Background: Much research has been done on the factors affecting students' academic self-regulation, but no study has been conducted that simultaneously examines the interactive effect of family functioning, school climate, psychological hardiness and academic self-efficacy variables on students' academic self-regulation.
Aims: Students' academic self-regulation was modeled based on family functioning, school climate, and psychological hardiness as mediating academic self-efficacy.
Methods: The present study was a correlational study using structural equation modeling. The statistical population of the present study included all male students studying in the second year of high schools in Tehran in the academic year 1399-1400 and 385 people were selected by available sampling method and given to motived strategies learning questiones (MSLQ) of Pintrich and Degroot (1990), McMaster model of family functioning (MMFF) of the Epstein et al., (1983), the school climate of Zullig et al., (1982), and academic self-efficacy of Gafoor and Ashraf (2007), responded.
Results: The results showed that the hypothetical model of the research had a good fit with some modifications (GFI =.907, NFI =.901, CFI =.929, cmin / df = 2.150, RMSEA =.059). Also, the direct path coefficients between family functioning and school climate with academic self-regulation were significant, but the direct path coefficient between psychological hardiness and academic self-regulation was not significant. The results also showed that the indirect path coefficients between family functioning, school climate and psychological hardiness with academic self-regulation were significan
Conclusion: Students' academic self-regulation can be enhanced by improving family communication processes, improving relationships within the school, and increasing students' psychological hardiness.
(
, 
, 
)
