چکیده:
خاورمیانه ای که در سال 1916 میلادی براساس معاهده «سایکس-پیکو» تشکیل شد، در شرایطی وارد هزاره سوم میلادی میشود که هنوز هم مانند جزیرهای توسعه نیافته و ناامن در جهان باقی مانده است. در این میان، اکراد به عنوان بزرگترین ملت بدون دولت جهان، همواره هم تأثیرگذار و هم تأثیرپذیر از این بحرانها بودهاند. وقوع بهار عربی باعث ایجاد شرایط جدیدی شده است که کُردها را نیز وارد دوران جدیدی از زندگی سیاسی و اقتصادی کرده است. این شرایط جدید ضرورت انجام پژوهشهایی مستقل و علمی در باب جایگاه اکراد در ژئوپلیتیک جدید خاورمیانه را بیش از پیش پر اهمیت کرده است. در این پژوهش که با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی به رشته تحریر درآمده و روش گردآوری دادههای آن بصورت کتابخانه ای است، با استفاده از رویکرد سازه انگاری، به دنبال اثبات این فرضیه هستیم که علیرغم تشکیل کانتون سه گانه (جزیره، عفرین وکوبانی) و باتوجه به موانع ساختاری داخلی و خارجی و نقش مؤثر بازیگران منطقه ای و فرامنطقه ای، تشکیل اقلیم کُردی در سوریه در وضعیت کنونی مبهم است اما در عین حال بازگشت به وضعیت قبل از 2010م هم غیرممکن است.
The Middle East region arranged after Sykes–Picot Agreement, is full of crisis and insecurity. In the meantime, the Kurds as the biggest minority that don’t have a state, are effective and impressive when a new order is starting or changing. It seems that the Kurds have start a new age after Arab spring. In this research, authors have studied Syria developments according to constructive paradigm for examine of feasibility of establishment a federal system in the north of Syria. They have conclude that return to the past in Syria is impossible, but establishment of a new political actor in north of Syria is much difficult. They have reviewed the civil war in Syria and its impacts on Kurdish movement in the Middle Eastern countries such as Turkey, Iran, Iraq and north of Syria.
خلاصه ماشینی:
ک در سه منطقه ي کردنشين سوريه ٣٦يکي از مهم ترين اتفاقات سياسي و ميداني سوريه است ، آيا طرح تجزيه سوريه و تبديل آن به يک جامعه سکولار چندنژادي همراه با استقرار ايالت هاي کرد، شيعه علوي ، سني و دروزي صورت خواهد گرفت ؟ باتوجه به چالش ها و موانع ساختاري داخلي و خارجي موجود و نيز نقش تأثيرگذار بازيگران منطقه اي و فرامنطقه اي در بحران سوريه ، آيا تشکيل اقليم کردي در اين کشور ممکن خواهد بود؟ همچنين با در نظر گرفتن منابع طبيعي غني در کردستان سوريه آيا اين مناطق پتانسيل تشکيل اقيلم مستقل را دارد؟ در پاسخ به اين طيف از سوالات مي توان گفت : تاکنون درباره ي احتمال تشکيل حکومت خودمختار دموکراتيک در کردستان سوريه موضع بين المللي مشخصي ابراز نگرديده و بايد اين نکته را هم به ياد داشت که در کردستان سوريه تنها حزب اتحاد دموکراتيک ١ نيست و احزاب و گروه هاي ديگري نيز حضور دارند و اکنون مجموعه قوانين خودگرداني کردستان سوريه فاقد اجماع سياسي احزاب و کردها در سوريه است که تاکنون (٢٠١٥ ميلادي ) توسط الپارتي ديگر حزب پرنفوذ کردستان غربي مورد تأييد و موافقت قرار نگرفته است و موانع و چالش هاي منطقه اي و فرامنطقه اي زيادي بر سر راه وجود دارد.