چکیده:
جنگ، سیاستهای فرقهای و فساد اداری کشورهای بسیاری را در خاورمیانه تضعیف کرده است. کمبود منابع، ارائه خدمات ضعیف و فقدان یا ضعف موسسات حامی موجب گسترش اختلافات خشونتآمیز در سطح جامعه میشود و از زنان نه تنها بهعنوان قربانیان همیشگی یاد میشود بلکه از آنها بهعنوان ابزار جنگی استفاده میگردد. شورای امنیت سازمان ملل متحد از سال 2000 با صدور قطعنامه 1325 موضوع «زنان، صلح و امنیت» را در دستور کار خود قرار داد و با حفظ این دستورکار در قطعنامههای 1820، 1888، 1889، 1960، 2106، 2122 و بهطور ویژه در قطعنامه 2242 به موضوع زنان و مقابله با تروریسم و افراطگرایی پرداخت. تاکیدات مکرر شورا زمینه را برای تلاش زنان بهمنظور مقابله با جنایات و حل درگیریها در جوامع افزایش داد. بر مبنای قطعنامه 1325 شورای امنیت، برنامه اقدام ملی عراق از فوریه سال 2014 آغاز شد و عراق اولین کشور خاورمیانهای است که آن را تصویب کرد. سؤال اصلی مقاله حاضر آن است که چگونه تلاشهای شورای امنیت بر نقش زنان در حفظ صلح در کشور عراق تأثیر گذاشته است؟ در پاسخ، این فرضیه با روش تکوینی بررسی میشود که شورای امنیت از طریق جریانسازی جنسیتی به پایان دادن به مصونیت مرتکبین خشونتهای جنسی، مجازات مجرمین، جبران خسارت قربانیان توسط دولت و ایجاد فرآیندهای مسئولیت پذیری در قبال چنین جرائمی یاری رسانده است.
خلاصه ماشینی:
ساير قطعنامه هاي شورا نيز باتوجه به جايگاه زنان در فرآيند صلح سازي درصدد ارتقاي برابري جنسيتي و تقويت مشارکت ، حمايت و حقوق زنان در دوره درگيري ها و پس از آن در بازسازي پس از جنگ است (Peace Women, n.
(RES/1325, 2000 خشونت جنسي ، جنايت عليه بشريت ؛ قطعنامه ١٨٢٠ قطعنامه مذکور در جلسه شماره ٥٩١٦ (١٩ ژوئن ٢٠٠٨) به تصويب رسيد و طي آن گفته شد که شورا به حمايت از زنان در برابر خشونت جنسي و جنسيتي در درگيري ها، منازعات مسلحانه و موقعيت هاي پس از جنگ ها توجه داشته و به ويژه به تداوم تجاوز جنسي اشاره مي کند.
اين قطعنامه اقدامات قوي تري را براي افزايش مشارکت زنان در تمام مراحل پيشگيري از درگيري ، حل و بازيابي مشخص کرده ، مسئوليت اجراي اين اقدامات را بر عهده کشورهاي عضو، سازمان هاي منطقه اي و سازمان ملل مي گذارد و به جايگاه زنان در مرکز تمام مراحل جلوگيري و حل منازعات و ايجاد صلح تأکيد و به شناسايي ضرورت عدالت جنسيتي و توانمندسازي زنان و دختران در جهت حفظ صلح و امنيت بين المللي مي پردازد.
1 - Women Empowerment Organization (WEO) 2 - Women Leadership Institute (WLI) 3 - Iraq AL-Firdaws Society (IAFS) 124 برنامه اقدام ملي عراق با الهام از قطعنامه ١٣٢٥ شوراي امنيت ، داراي شش رکن مشارکت ، حمايت و پيشگيري ، ارتقا، توانمندسازي اجتماعي و اقتصادي ، قانون گذاري و اجراي قانون و تأمين منابع ، نظارت و ارزيابي است که هر يک از ارکان مذکور از اهداف عيني و استراتژيک با اقدامات خاص ، نتايج و شاخص هاي مورد انتظار و همچنين بازيگران مسئول برخوردار است .