چکیده:
سوسیوکریتیک که بر همراهی نوع بیان و محتوای اثر تأکید دارد برخلاف روش کلاسیک مطالعات جامعه‌شناسانه، اثر ادبی را بیانه‌ای اجتماعی نمی‌داند و روشی مناسب جهت دستیابی به معنا از خلال پیچیدگی‌ها و زیبایی‌های زبان می‌باشد. آثار ژرژ پرک، آثاری ارزشمند برای سوسیوکریتیک هستند چرا که به بهترین نحو از زبان برای ارائۀ مفاهیم موردنظر نویسنده بهره می‌جویند. در مقالۀ حاضر با تعمق در قوانین ریاضی، فنون بلاغت و بینامتنیت که از عناصر ساختاری سوسیوکریتیک هستند، مفاهیم موردنظر پرک در چند اثر وی واکاوی می‌شوند. هدف از این مطالعه دستیابی به مفهومی مشترک از ورای روش‌های مختلف بیان خواهد بود که دغدغه‌های اجتماعی پرک ملهم از جنگ و بحران هویت در جامعه‌ای مبتنی بر ارزش‌های ظاهری را در برمی‌گیرد.
Sociocritique which insist on accompaniment of form of expression and content is in contrast to classical method of sociological studies which implies literary work as a social statement. Sociocritique is a way to achieve content through the complexities of language. The works of Georges Perec, full of linguistic games, are valuable for sociocritique. Because they use language to deliver concepts of author. In seven works that are discussed in present paper, concepts will be considered through the mathematical rules, the rhetorical techniques and the intertextuality. All of these technics are considered like important structural elements in sociocritique. In this way, we will try to find reasons for using them in translating meaning by finding examples of three techniques mentioned. The purpose of this study is to achieve a common concept that has been expressed in all of these works : Perec’s social concerns, which are highly inspired by the War and the crisis of identity in a society with absurd values.
خلاصه ماشینی:
علاقۀ پرک به بازي با کلمات ، نوآوري در ساختارهاي روايي و به طور کلي بدعت هاي صوري به حدي بود که او يکي از چهار محور اصلي آثارش را در کنار سه محور جامعه شناسي، زندگينامه و رمان ، محور سرگرم کنندة آن 61 ١ Georges Perec ٢ W ou le Souvenir d’enfance (1975) ٣ Grenoble (کارگاه ادبيات بالقوه ) rature PotentielleOuvroir de Litte :OuLiPo ٤ "/> ۱۱۳ معرفي ميکند.
براي نيل به اين براي نيل به اين مقصود، ابتدا دليل استفاده از قواعد رياضي در ساختار و روايت آثار پرک براي بيان پيچيدگيهاي انسان و جامعه بررسي خواهد شد، سپس کاربرد فن بلاغت توسط او براي هجو ناهنجاريهاي اجتماعي مورد واکاوي قرار خواهد گرفت و در نهايت دربارة نقش بينامتنيت و تکنيک رمان در رمان براي عمق دادن به مشغله هاي ذهني نويسنده بحث خواهد شد.
از خلال اين مطالعه پاسخ به سه سؤال اساسي الزامي خواهد بود: - دليل استفاده از الزامات تکنيکي از جانب پرک چيست ؟ - آيا بازيهاي زباني پرک در تباني و يا در رقابت با مفاهيم اجتماعي هستند و کداميک پررنگ ترند ؟ - آيا در وراي تمامي التهابات اجتماعي که پرک بدان پرداخته ، اين بحران هويت است که خودنمايي ميکند ؟ هدف از بررسي عوامل مطرح شده در سه بخش مقالۀ حاضر که از جمله تکنيک هاي موردبحث در سوسيوکريتيک ميباشند و نيز پاسخ به سه سؤال اساسي، آشکار کردن نقش بي - بديل آن ها در دراماتيزه کردن مسائل اجتماعي خواهد بود.
در اين قسمت ، کاربرد تابع شرطي و مسألۀ مسير هميلتوني در ساختار و روايت دو اثر گم گشتگي و 65١ La Disparition (1969) ٢ La Vie mode d’emploi (1978) "/> ۱۱۸ زندگي: يک دستورالعمل بررسي ميشود، تکنيک هايي که به تمامي در خدمت انتقال دغدغه - هاي اجتماعي و انساني پرک ميباشند.
(
, 
, 
)
