خلاصه ماشینی:
"این سبک ظریف و زیبای تزیینی که به وسیله هنرمندان دربار تیموریان توسعه یافت با پیچکهای اسلیمی عالی و کنترلشده که همه برگها و عناصر گلدار و گیاهی چون نیلوفرها و شقایقها را دربر میگرفت و با ظاهر فریبدهنده عمق که توسط سطوح گوناگون اسلیمی و با استفاده از طیفهای رنگی عمیقتر در زمینه به وجود میآمد، همراه گردید که البته این سبک به صورت مؤثر در دنیای قالیهای ایرانی برای قرنها باقی ماند.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) با قالیهای حیوانی معروفند(تصویر 3)که در آنها جانوران افسانهای و واقعی در روی زمینه اصلی در حال جست و خیز،و یا جنگیدن هستند یا قالیهایی که دارای جزییات فراوان با ترنجهای دوتایی یا جفتی و مجموعهای از ترنجهای جناغی که دربرگیرنده پیکر های انسانی همراه با فرمهای پراکنده حیوانی است.
طرحهای دیگر بر نقشمایههای گیاهی تأکید میکند، همچون قالیهای باغنمای معروف که در آنها طرح کامل باغ ایرانی تشکیلدهنده ترکیبی قالی است (تصویر 2)یا گروه گلدانی با شبکه کوچکتر از حد معمولش که دربرگیرنده گروه زیادی از گلهای ساده شکل(منگال)در کنار فرمهای برگی منحنیشکل و پهن در حرکتهای قوسیشکل معین در پهنای زمینه ساقه مرکزی تشکیل میدهند(تصویر 6)تنوع در طراحی قالی به نظر میرسد که پایانی نداشته باشد.
البته شماری از قطعات و تخته قالیها،در حالی که دارای خصوصیات تکنیکی مشابهند،دربرگیرنده الگوها و طرحهایی هستند که دقیقا از نظر طرح و نقشمایه مشابه هستند،ولی نمایشگر هیچگونه شباهتی در ساختار تاروپود و در به کارگیری پنبه،پشم و ابریشم نیستند، اگرچه بیشترین ویژگی یعنی گره نامتقارن که به سمت چپ گشوده میشود،چه از جنس پشم یا ابریشم (به تصویر صفحه مراجعه شود) 4-قالیچه قشقایی از غرب ایران،اواخر قرن نوزدهم."